پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: موضوع" سقط جنين" از عنوان‌هاى جديد و مستحدث نيست بلكه مى‌توان گفت پيشينۀ آن به آغاز زندگانى اجتماعى بشر بازمى‌گردد. "سقط جنين" درتمام ادواروزمان هاعملي حرام بوده كه ادله شرعي وموادقانوني برآن دلالت دارد.حرمت سقط جنين ازاحكام اوليه ومسلمي است كه امكان تغييراين حكم به حكم ثانويه درشرايط خاص وجوددارد.بنابراين درصورتي كه شرايط اضطراري به وجودآيدحكم اوليه (حرمت)به حكم ثانويه (جواز)تبديل مي شود.مثلااگرادامه بارداري براي مادرخطرجاني داشته باشدبه نظراكثرفقهامادرمي تواندجنين راسقط كندواين عمل تازماني داراي مجوزشرعي وقانوني مي باشدكه روح درجنين ولوج نكرده باشدوگرنه درجايي كه جنين داراي روح باشدمجوزي براي سقط كردن وجودندارد.ودرمورداين حكم همه ي فقهااتفاق نظردارند. پديده‌ي سقط‌ جنين‌ و موارد تجويز آن در نظام‌هاي حقوقي دنيا يكسان نيست بلكه‌ هريك مـتناسب بـا ارزش‌هاي حاكم بر جامعه خود ‌‌به‌ گونه‌اي متفاوت با آن برخورد كرده‌اند،برخي مطلقا ممنوع برخي مطلقا تجويز و برخي تحت‌ شرايطي‌ اجازه‌ مي‌دهند.ممنوعيت مطلق سقط جنين از كهن‌ترين ديدگاه‌ها و افراطي و تحت‌تأثير ديدگاه‌هاي‌ مذهبي و اخلاقي اسـت‌ و بـه حق حيات جنين و انسان كامل بودن آن توجه دارد و سقط آن را در همه‌ موقعيت‌ها‌ ازلحاظ اخلاقي ناپسند و قتل و فرد بي گناه مي‌داند.اين ديدگاه كه مورد توجه محافل مذهبي اسـت. در نظام حقوقي ايران‌ كه‌ برگرفته‌ از احكام‌ شريعت اسلامي و ديدگاه‌هاي فقهاست،سقط عمدي جنين به‌طوركلي از زمان انعقاد نطفه‌ تا‌ لحظه‌ تولد جرم و مـجازات دارد.و دربـاره سـقط جنين به حفظ جان مادر يا هنجارهاي جنيني‌ و...نظرات‌ فقهي‌ مـختلفي بيان شده و به‌همين‌نحو در قوانين‌ موضوعه ايران از آن تبعيت شده است.