پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از آن جا كه جمعيت يكي از مؤلفه هاي اساسي قدرت ملي محسوب مي شود، همواره بحث از آن و بررسي آثار و پيامدهاي آن از جمله مباحث مهم و جذاب بوده است. در مقاطعي از تاريخ كشورها، سياست دولت مردان بر فزوني جمعيت و در مقاطعي ديگر بر كنترل و كاهش آن بوده است وانديشمندان جامعه شناس نيزداراي چهارنظرمتفاوت پيرامون جمعيت هستند.گروهي طرفدارافزايش جمعيت وگروهي موافق كاهش جمعيت هستند.چنانكه گروهي طرفدارجمعيت ثابت وگروهي نيز طرفدارجمعيت متناسب مي باشند. اما به راستي ديدگاه اسلام پيرامون جمعيت چيست؟ فقها و انديشمندان اسلامي ديدگاه متفاوتي در پاسخ به اين سؤال دارند. گروهي مخالف افزايش جمعيت و گروهي موافق افزايش جمعيت مي باشند. و هر دو گروه براي اثبات صحت نظر خود به ارائه آيات و رواياتي مي پردازند. با بررسي اين دسته از آيات و روايات به اين نتيجه دست مي يابيم كه افزايش جمعيت و فرزندآوري در اسلام مستحب مؤكّد است و حكم اوليه پيرامون پيرامون كنترل جمعيت در اسلام «استحباب مؤكد فرزندآوري و افزايش نسل» است. اما در شرايط خاصي و بنابر تشخيص حاكم اسلامي، حكم ثانويه مي تواند جايگزين حكم اوليه استحباب فرزندآوري شود. اما در شرايط حاضر حكم اوليه كه همان استحباب مؤكد افزايش جمعيت مسلمانان است، جاري مي باشد. كليد واژه ها: جمعيت، افزايش، مذاهب اسلامي، كنترل، تحديد جمعيت، توالد، تناسل.