پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده معاد از مفاهيم و آموزه‌هاي همه اديان الهي است كه بدان توجه ويژه‌اي داشته‌اند، و نوع نگرش آن‌ها در تبيين معاد و مسائل پيرامون آن باعث بروز اختلافاتي بين اديان يهوديت،‌ مسيحيت و اسلام شده است؛ ليكن وجود مشتركات در باب معاد خود بيانگر اهميت اين اصل است. مرگ واقعيتي است كه ذهن انسان را به خود مشغول ساخته و همواره تمامي اديان الهي اين امر را تأكيد مي‌كنند كه با مرگ انسان در دنيا تنها حيات جسماني او پايان مي‌پذيرد و روحش وارد عالم ديگري مي‌شود كه قرآن كريم از آن به نام برزخ و عهدين هم اشاراتي به آن دارد؛قرآن قانون مرگ را كلي وسرنوشت تمامي انسان ها مي داند ليكن عهدين علت مرگ را خطا وگناه برمي شمارد. برزخ عالمي است حائل بين عالم دنيا و قيامت كه ارواح همه انسانها تا پايان دنيا و برپايي قيامت درآنجا باقي مي‌ماند.عهدقديم ازاين عالم به نام هاويه ياد مي كندوعهدجديدآن رامكاني نزديك به جهنم مي داند كه ارواح تمام گنهكاراني كه غسل تعميد كرده اندتا روز قيامت در آن باقي مي مانند و روحشان با آتش برزخ پاك وآماده ورود به بهشت مي شوند. قيامت براي همه انسان‌ها در يك روز محقق مي‌شود، پس بايد يك مرحله مياني بين دنيا و قيامت باشد كه برخي از ويژگي‌هاي مرحله اول و برخي از ويژگي‌هاي مرحله دوم در آن جمع باشد؛ و قابل ذكر است كه اديان الهي به ثواب و عقاب برزخي هم اشاراتي كرده‌اند؛ بعد از برپايي قيامت تغييرات گوناگوني در نظام طبيعت رخ مي‌دهد كه اين آسمان و زمين تبديل به زمين و آسمان ديگري مي‌شوند و همه انسانها باهم محشور و در دادگاه عدل الهي حاضر خواهند شد، تا هركسي مطابق اعمال و رفتار خود در دنيا داوري شود به طوري كه صالحان به بهشت و فاسقان به جهنمي كه خداوند برايشان مهياكرده، وارد مي‌شوند. ايمان به معاد همواره مي‌تواند تأثيرشگرفي برعملكرد انسان در اين دنيا بگذارد كه باعث سعادت و يا شقاوت او در سراي ديگر است. كليدواژه: معاد، مرگ، بزرخ، بهشت، جهنم