پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تاكيدات فراواني كه در رابطه با شناخت انسان در قرآن است به منظور اين است كه انسان خود و موقعيت خود را در آفرينش همانطور كه هست بشناسد يعني اينكه موقعيت خود را در جهان درك نمايد و خود را به مقام والايي كه شايسته آن است برساند. دعوت به خود آگاهي و اينكه خود را بشناس تا خداي خويش را بشناسي و خداي خويش را فراموش مكن كه خودت را فراموش مي كني سرلوحه تعليمات مذهب است. چنانكه قرآن كريم مي فرمايد : (( وَ لَا تَكُونُواْ كاَلَّذِينَ نَسُواْ اللَّهَ فَأَنسَئهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئكَ هُمُ الْفَاسِقُون‏)) از كساني نباشيد كه فراموش كردند خدا را پس فراموش كردند خودشان را كه اينان فاسقان هستند. اين رساله، به شناخت انسان، محدوديت‌ها و توانمندي‌هاي انسان و عوامل ايجاد آنها پرداخته است و بيان نموده كه صفاتي مانند ضعف، حرص و عجول كه خداوند در خلقت انسان قرار داده است باعث محدوديت در انسان نمي شود چون خداوند هيچگاه خلقت خود را مذمت نمي كند بلكه خداوند اين صفات را در خلقت انسان قرار داده است تا بتواند آنها را تغيير دهد و ضعف خود را به قوت تبديل نمايد و بيان مي نمايد عواملي مانند حجاب شرك، حجاب عناد، حجاب عقايد و افكار باطل، حجاب اخلاق و ... باعث محدوديت و مانع رسيدن انسان به هدف واقعيش كه رسيدن به خداست مي شود. همچنين در اين رساله به بيان توانمنديها از جمله اختيار، كرامت، سازنده آينده خويش، استعداد تكليف پذيري و ... پرداخته و بيان مي نمايد عواملي مانند تربيت، تقوي، دلبستگي و ... باعث ايجاد توانمندي در انسان مي شود و بيان مي شود كه در ميان مخالوقات، فقط انسان است كه داراي توانمندي‌هاي فراواني است كه با بكارگيري اين توانمندي‌ها، مي تواند از فرشتگان برتر شود اگر خود را فراموش ننمايدو اگر خود و توانمندي‌هاي خود را فراموش نمايد به اسفل السافلين خواهد رسيد. واژگان كليدي : محدوديت ، توانمندي ، انسان