کرسی آزاداندیشی با عنوان:«زی طلبگی بر اساس مقتضیات زمان؛(پوشش طلبه)»توسط معاونت پژوهش حوزه علمیه فاطمیه کرمان به صورت آنلاین برگزار شد.
در این کرسی آزاداندیشی، خانم حسین رضایی به عنوان استاد ارائه دهنده، خانم منتظر به عنوان استاد ناقد و خانم حاجی مقصودی به عنوان استاد داور حضور داشتند.
در ابتدای جلسه، خانم حسین رضایی به تبیین مسئله پوشش پرداخت.وی اظهار داشت: از آن جا که زن به عنوان نیمه‌ی فعال جامعه و به عنوان تربیت کننده نیمه دیگر جامعه مطرح است، اسلام به پوشش زن، بها و اهمیت زیادی داده است و نه تنها حجاب مانع حضور زن در جامعه نمی‌باشد بلکه به حضور زنان در جامعه با رعایت یک سری شرایط، بها نیز می‌دهد.
وی در ادامه افزود: زمانی که حضرت آدم و حوا به زمین وارد شدند، اولین خطابی که به آنها داده شد حکم به پوشش بود و همانطور که در آیه «25 سوره اعراف» بیان گردیده است، خداوند لباس را به عنوان یک نعمت برمی‌شمارد و پوشانندگی را اولین خاصیت لباس، بیان می‌فرماید.
ناقد محترم جلسه سرکار خانم منتظر بحث را چنین ادامه داد که مسئله پوشش بانوان طلبه از موضوعاتی است که مناقشات پر دامنه ای را شکل داده و هر کس در فضای حوزه تنفس کرده با این مناقشات بیگانه نیست. در فضای حوزه به کرات از مفهومی با عنوان شأن طلبگی صحبت می‌شود، این شأن طلبگی چگونه مشخص می‌شود؟ اگر طلبه لباسی بپوشد که در شان وی نباشد ولی مناسب عرف جامعه باشد چه اشکالی پیدا می‌شود؟ چرا باید پوشش طلبه متفاوت با پوشش بقیه باشد؟
سرکار خانم حسین رضایی در جواب منتقد جلسه بیان کرد: خداوند برای پوشش انسان معیارهای کلی را مطرح نموده است که همه بانوان از این ملاک‌ها باید پیروی کنند؛ ولی وقتی صحبت از صنف به خصوصی می‌شود محدودیت‌هایی به دنبال دارد. وقتی خداوند آیه حجاب را نسبت به زنان پیامبر نازل کرد، بلافاصله بعد از بیان آیه دلیل آن را نیز مطرح کرد که همین تعلیل، بیانگر این است که حجاب فقط مختص به زنان پیامبر نبوده است و عمومیت دارد ؛ اما زنان پیامبر در مرحله اول هستند، چرا که مبلغان دین پیامبر بوده‌اند و بایستی احکام اسلام را در نهایت دقت اجرا کنند و حال آنکه طلاب نیز مانند زنان پیامبر، مبلغ دین پیامبر هستند و باید در رعایت احکام دینی دقت بیشتری را نمایند و به نوعی نائب انبیاء و اولیاء الهی هستند پس، از یک طلبه انتظار می‌رود که شان طلبگی را رعایت کرده و اسوه و الگو برای دیگر بانوان باشد.
ناقد محترم بیان داشت: واقعیت این است که پوشش حداکثری برخی طلاب برای فهم جامعه، تاثیر معکوس و نقش دافعه دارد. بنا به نقش طلاب در رابطه با جامعه، چرا باید بر این پوشش حداکثری و فراتر از عرف اصرار کرد؟ آیا بهتر نیست که طلاب در پوشش به روز‌تر باشند و سنتی پوشیدن را کنار بگذارند؟
استاد ارائه کننده پاسخ داد: رعایت حجاب بیشتر از حد واجب، الزامی نیست و مربوط به تقوا است هر چه فرد رعایت بیشتری داشته باشد، منطبق با تقوای الهی است. وی افزود باید شرایط جامعه را نیز در نظر گرفت نمی‌توان از طلاب توقع داشت حتما پوششی سنتی داشته باشند یا الزاما پوشش حداکثری داشته باشند و این نکته را قابل توجه قرار دهیم که طلبه در چه فضای اجتماعی زندگی می‌کند. از طلاب خواهر توقع می رود که پوششی در حدود شرع و مطابق وقار و متانت یک بانوی طلبه برگزیند و حتی کوچکترین نگاهی را به طرف خود جلب نکند. اگر در زندگی علما نگاهی داشته باشیم پی خواهیم برد که آن بزرگواران چگونه با رفتارشان مردم را به طرف خود جذب و دین مبین اسلام را تبلیغ می کردند. یک طلبه با رفتار خود می‌تواند مبلغ خوبی برای اسلام باشد.
ناقد جلسه بیان داشت: به نظر شما چرا بعضی از طلاب بعد از اتمام دروس حوزوی از حجاب عقب نشینی می‌کنند؟
سرکار خانم حسین رضایی به بیان مسائلی که باعث عقب نشینی مسئله حجاب می‌شود پرداخت و اذعان داشت عوامل مختلفی باعث می‌شود یک طلبه شانیت طلبگی را حفظ نکند و از حجاب عقب نشینی کند از جمله: عدم آگاهی به شان طلبگی، ضعف ایمان، انحرافات اخلاقی، انتقام گیری از جامعه.
در انتهای بحث، ایشان، طلاب را تشویق به مطالعه کتابهایی در مورد نمود. در پایان، جمع بندی این مناظره توسط سرکار خانم حاجی مقصودی انجام شد.
