در این کرسی ابتداء خانم عباس پور عضو بسیج جامعه زنان به عنوان استاد ارائه کننده گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مسئولان کشور پیامی دادند با عنوان« فرزند کمتر زندگی بهتر» و این پیام به وسیله رسانه های خودی و غیر خودی به صورت چشم گیر تبلیغ شد و در بین مردم به صورت فرهنگ در آمد در حالی که جامعه ما نیاز به افزایش جمعیت دارد و برای آن می توان غیر از دلایل نقلی، دلایلی عقلی اقامه کرد مثل: افزایش نسل شیعه، رونق دادن به فرهنگ اسلامی، افزایش توان نظامی و امنیتی، آماده سازی فرزندان برای زندگی مشترک.
در ادامه خانم کریمی به عنوان استاد منتقد ازعان کرد:کنترل جمعیت از گذشته های دور در چین، هند، یونان و غیره مطرح بوده است و در برخی دهه هایی در ایران هم این طرح اجراه شده است. برخی دلایل کنترل جمعیت عبارتند از:
1- اگر نسل شیعه در اقلیت باشد و شیعه واقعی باشد بهتر از تعداد کثیری از شیعه است که پایبند به دین و ایمان نیستند.
2- در خانواده هایی که تعداد فرزندان کمتر است والدین برای تربیت فرزندان زمان بیشتری را صرف می کنند.
3- برخی از مراجع معظم مثل آیت الله مومن، لنکرانی، نوری همدانی و غیره مخالف کنترل جمعیت نیستند.
4- با توجه به اقتصاد موجود در کشور و وجود کمبودهای فراوان ،کنترل و کاهش جمعیت ضروری به نظر می رسد.
5- برای حضور موفق زنان در فعالیت های اجتماعی، کنترل جمعیت الزامی است.
جمع بندی استاد داور :
- حکم اولیه اسلام در مورد افزایش یا کاهش، افزایش است و هر حکم اولیه می تواند در گذر زمان حکم ثانویه داشته باشد. در باب جمعیت هم با وجود مشکلات اقتصادی ممکن است ولی فقیه برای مدت کوتاه حکم به کنترل جمعیت دهد اما به هیچ وجه این حکم به صورت حکم دائمی نخواهد بود.
- در باب شعار فرزند کمتر زندگی بهتر باید گفت: این شعار به دلیل روحیه راحت طلبی در بین افراد جامعه سریعاً به عنوان فرهنگ درآمد و برای حل آن نیاز به زمان است اما غیر ممکن نیست.
- در باب آموزش بهتر تک فرزندها یا خانواده با فرزندان کمتر معمولا ضمانتی بر تربیت بهتر اینها نداریم و غالبا فرزند خانواده های تک فرزندی با مشکلات روحی و روانی مواجه هستند.
- استناد به کنترل جمعیت در برخی برهه های تاریخ در ایران دلیل بر کنترل آن برای همیشه نیست.