ششمین جلسه درس شرح رساله «علی علیه السلام و الفلسفة الالهیة» با تدریس استاد جعفری روز سه شنبه ۳۰ اردیبهشت برگزار شد.
در این جلسه استاد معظم ذیل بحث «الدین و الفلسفه» که همان تلازم عقل و نقل است، به بحث کمال جویی انسان و چگونگی بالفعل شدن آن پرداختند و فرمودند: «انسان اگر بخواهد به کمال برسد، فطرت و عقل، او را به دین میرساند و به همین دلیل تلازم دین و فلسفه تلازمی است که قابلیت انفکاک ندارد و جدایی دین الهی از فلسفه الهی ظلم بزرگی است.»
همچنین ذیل حدیث «إنی تارک فیکم الثقلین...» به این مطلب اشاره فرمودند که تفسیر قرآن یعنی فهم مراد متکلم که فقط اهل بیت توانایی تفسیر قرآن را دارند چون اولا مظهر اسم مرید خداوند هستند و ثانیا قرآن حقیقت انسان کامل است که به شکل کتاب، ظهور نموده است. کسی که اراده الهی در بیان خداوند را نمیداند و مظهر اسم مرید نیست، نمیتواند فهم بیان متکلم کند و از این جهت قرآن برای بقیه مردم «بیانا للناس» است؛ یعنی میتوانند فهم معنای ظاهری و تبیین داشته باشند.
قرآن حقیقت اهل بیت است و از این جهت امیر مؤمنان علیه السلام فرمودند :«أنا کتاب الله الناطق و هذا کتاب الله الصامت» و بنابراین قرآن شأن مکتوب ایشان است و از آنجا که هر کمالی که به هر شکلی ظهور پیدا میکند، شأنی از شؤون انسان کامل است، پس کمال انسان هم در این است که شأنی از شؤون وجود امام معصوم باشد و راه آن هم التزام به ولایت علویه است.
