همزمان با هفته پژوهش در روز 1403/10/03 نشست علمی «علل بی‌حیایی و آثار آن در جامعه از منظر آموزه‌های دینی» با ارائه سرکار خانم نرگس غفاری و مدیریت جلسه توسط سرکار خانم ربابه چیتگر از اساتید مدرسه علمیه کوثر، بر اساس پایان نامه سطح 3 خانم غفاری برگزار شد. در این جلسه سرکار خانم غفاری بعد از تعریف واژه حیا، علل بی‌حیایی را از دو جنبه فردی و اجتماعی تقسیم کردند. علل فردی را جهل، تکرار فعل قبیح، زیاده‌گویی، نگاه به نامحرم و شراب خواری و علل اجتماعی را فقر، رفتار ناصواب والدین، رواج شهوات، علنی ساختن گناه، تولید و ترویج شبهات و اجتماع زن و مرد بیان کردند و هر یک را به تفصیل توضیح دادند.
بعد از ارائه و تبیین علل، سرکار خانم چیتگر سوالاتی را مطرح نمودند و سرکار خانم غفاری با توجه به محتوای ارائه شده به سوالات پاسخ دادند.
نتایج بحث: حیا به عنوان یک صفت نفسانی است که این صفت نفسانی دو خصیصه دارد یکی خصیصه بازدارنده از کارهای قبیح و دیگری خصیصه وادارنده به کارهای نیک و پسندیده. حیا شرمی است نسبت به یک ناظر خارجی و این ناظر خارجی اعم است از الله «حیاء من الله»، یا مخلوقات «حیاء من الناس». اگر بتوانیم در جامعه حیا را به عنوان یک ارزش پایه گذاری کنیم جامعه به سمت سلامت، سعادت و ارزشمندی می‌رود و اگر خدای نکرده حیا نه به عنوان یک ارزش بلکه ضدّ ارزش پایه گذاری شود، جامعه به سمت هلاکت و نابودی و شقاوت می‌رود. علل فردی را جهل، تکرار فعل قبیح، زیاده‌گویی، نگاه به نامحرم و شراب خواری و علل اجتماعی را فقر، رفتار ناصواب والدین، رواج شهوات، علنی ساختن گناه، تولید و ترویج شبهات و اجتماع زن و مرد؛ آثار فردی بی‌حیایی شامل: لذت نبردن از عبادت، افسار گسیختگی نفس و دوری از رحمت خداوند و پیامدهای اجتماعی آن نیز شامل ضایع شدن فضایل اخلاقی، تبدیل ارزش به ضد ارزش، بی‌رغبتی به ازدواج، جوان‌های امروزی به دلیل رفع نیازهای جنسی خود در بیرون از فضای خانواده دیگر میل و رغبتی به ازدواج ندارند و همراهی این فساد و بی‌حیایی با فقر زمینه را برای روی‌آوردن به معضلاتی مانند ازدواج سفید و رابط‌های نامشروع و دین گریزی است.
