حجت الاسلام و المسلمین آقای جبرائیلی در ابتدای بحث خود گفت: مشکل اصلی فمینیسم از مبنا و نگرش و رویکردی است که نسبت به خانواده دارد، آنها اصالت را با خانواده نمی دانند بلکه اصالت را به اجتماع داده اند و هر مفهومی که از حضور در اجتماع انتزاع شود اصالت دارد و حضور اجتماعی زن فقط به شغل داشتن در اجتماع بر می گردد. نگاه طرفداران مکتب فمینیسم این است که زن باید لذت ببرد، سود داشته باشد حتی اگر خانواده در این جریان از بین برود.
وی در ادامه گفت: حمله مکتب فمینیسم بیشتر بر کارکردهای خانواده است، آنها می گویند خانواده دو حیثیت دارد: حیثیت همسرانه که همیشه باید مانند کنیز کار کند و حیثیت مادرانه که فرزند مانع حرکت مادر و سود بردن اوست و در هر دو به زن ظلم و ستم می شود. و در کل نگاه ارزشمندانه به خانواده ندارد و همه تلاشش این است که کارکردهای مثبت را از بدنه خانواده سلب کند.
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه گفت: تولید مثل یکی از کارکردهای خانواده و ضامن بقای نسل است، اما فمینیسم دیدگاهش متفاوت و متناقض است و می گوید: «تولید مثل یک بحث ستم آلود برای زن است زیرا که باید 9 ماه رنج کشیدن و سپس پرورش فرزند در سالهای بعد را تحمل کند، و برای نجات از این ستم زن می تواند با استفاده از تکنولوژی، خود را از بارداری خلاص کند و جنین را سقط کند. طرفداران فمینیسم بحث های زیادی در خصوص سقط جنین مطرح کرده اند، آنان ابتدا آزادی را برای زن تئوریزه کرده و سپس طبق آن می گوید سقط جنین حق زن است، زن باید سود ببرد، لذت ببرد در نتیجه سقط جنین را قانونی کردند و آن را پایان دادن به وابستگی جنین به مادر می دانند.
آقای جبرائیلی گفت: در جهان دو جنگ تمدن داریم: تمدن اسلام و غیر اسلام.
تامسون یکی از فمینیسم های معاصر تمدن غرب می گوید: جامعه نمی تواند زن باردار را مجبور به نگهداشتن و پرورش جنین کند. اما اسلام طبق روایت امام صادق علیه السلام می گوید: ام سلمه از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می پرسد که مردان همه ثواب ها را بردند و چیزی برای ما نیست، پیامبر می گوید: چنین نیست زن در هنگام بارداری به منزله کسی است که شبها در حال عبادت و روزها در حال روزه گرفتن و مانند این است که با مال و جانتش در راه خدا جهاد و مبارزه می کند. و در زمان وضع حمل مستحق پاداشی است که هیچ کس توان درکش را ندارد و آنگاه که فرزند را شیر می دهد، به ازای هر مکیدن کودک، پاداش بسیار بزگ معادل آزاد کردن یکی از فرندان اسماعیل که وقف عبادت شده، دریافت می کند و هنگامی که او را از شیر گرفت، فرشته ای به او می گوید اعمال خود را از سر بگیر که تمام گناهان تو آمرزیده شده است.
با چنین نگرشی فرایند تولید مثل نه تنها قید و بندی برای آزادی زن نیست، بلکه خود کلید آزادی و ارتقاء و تعالی فرد است. خداوند در واقع کارکرد خانواده را به ملکوت پیوند زده است.
کارکرد دیگر خانواده حمایت و مراقبت از خانواده است، نگاه فینیسمی از جهت نابرابری جنسی نهفته در آن، این موضوع را مورد توجه قرار داده و می گوید: زن و مرد از نظر جنسیتی متفاوت هستند و در خانواده زن می تواند از کودک حمایت کند و همه حمایت ها از فرزند بر عهده مادر است و این بر دیگر مسولیت های زن در خانواده به عنوان همسر اضافه می شود. آنها عقیده دارند که مادری و مراقبت از فرزندان غریزی نیست، زن از نظر غریزی مادر آفریده نشده، بلکه غریزه مادری محصول ساخت جامعه و خارج از وجود زن است و زن باید این مادر بودن را آموزش ببیند و اگر آموزش لازم را ندارد، لازم نیست مادر شود. همانطور که فرآیند تولید مثل از طریق پیشرفت های فناوری در آزمایشگاه ها انجام می گیرد، حمایت گری هم می تواند بصورت فناوری انجام شود.
اما اسلام می گوید: مادر بودن یک غریزه است. ضربان قلب در هنگام شیر خوردن کودک باعث آرامش کودک می شود و نباید به دست تکنولوژی سپرد.
