استاد ارائه دهنده حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای رضا دهقان نژاد در تبیین مقاله، مطالب خود را با بیان قوانین اسلام و قواعد دستوری جمهوری اسلامی ایران در مورد ازدواج و حق انتخاب همسر مناسب و این مساله که در جامعه فعلی از نظر فقهی و حقوقی دختران در انتخاب همسر استقلال ندارند، اینگونه ادامه دادند که این مقاله درصدد پاسخگویی به سوال مهم و مورد ابتلا؛ «در فقه امامیه و حقوق ایران حق دختران در انتخاب همسر به چه صورتی مطرح شده است؟» است. در پاسخ به این سوال پژوهش حاضر در محورهای مفهوم شناسی، تزویج دختر صغیره و ازدواج دختران بالغه و عاقله مورد مطالعه، بررسی و نقد قرار گرفت. در ادامه به مفاسد کودک همسری و عدم مصلحت آن در زمان حاضر پرداخته و بیان شد. در خصوص ازدواج دختر صغیره بحث شد و روشن گردید هر چند طبق فقه اسلامی و قانون مدنی ازدواج صغار باید با اذن ولی و رعایت مصلحت مولی علیه باشد؛ ولی در زمان حاضر ازدواج صغار جز در موارد نادر و استثنائی افزون براینکه هیچ مصلحتی متصور نیست، زوج و زوجه را پس از رسیدن به سن قانونی ازدواج و سن رشد به شدت دچار مشکلات خانوادگی و آسیب های اجتماعی می کند. براین اساس والدین و اولیاء عقد باید از اقدام به ازدواج های صغار و در سن پایین پرهیز نمایند. در ادامه، درباره حق استقلال دختران باکره رشیده عاقله از نظر فقهی و حقوقی بحث شد. در اینکه دختران بالغه غیرباکره در ازدواج خود اختیار کامل دارند و کسی بر آنها ولایتی ندارد، میان فقهاء اختلافی نیست.اما در مورد استقلال دختران باکره رشیده میان فقهاء اختلاف نظر جدی وجود دارد که بیانگر این است که صدها سال قبل بلکه طبق برخی روایات از زمان صدر اسلام این مساله از مهم ترین و پرچالش ترین مسائل جامعه آن روز بوده چه رسد به جامعه امروزی. در نهایت نتیجه مباحث اینگونه بیان شد که چه طبق جمع بندی عرفی و یا با مراجعه به مرجحات روشن می گردد دیدگاه صحیح استقلال دختر باکره عاقله رشیده در امر ازدواج مانند استقلال در سایر امورات زندگی خود می باشد.
در ادامه سرکار خانم الناز جهانپور به عنوان ناقد، نقد را فقط بیان نقصان و کاستی یک اثر ندانستند و اظهار داشتند نقاط قوت یک اثر نیز باید گفته شود. از نقاط قوت این مقاله به؛ استفاده از منابع دسته اول و معتبر، به روز و کاربردی بودن موضوع، گره گشا بودن از مشکل تحمیلی جامعه و احصاء نظرات فقهی پیرامون موضوع به صورت کامل اشاره نمودند و در ادامه وحدت ارجاعی نداشتن، خلط نگارش متنی فارسی و عربی و عدم استفاده از دلیل عقلی در نقد ها را از جمله اشکالات این مقاله بیان نمودند.
