مدرسه علمیه حضرت زینب(س) نشست با عنوان تاثیر فضای مجازی بر تربیت کودک را بارگزاری کرد.

فضای مجازی و تربیت روانی کودک

شناسه خبر : 148599

1403/08/08

تعداد بازدید : 6

فضای مجازی و تربیت روانی کودک
: والدین در مقابل شیطنت های کودکانه کودکان خود صبور باشند و برای کارهای خود برنامه ریزی کنند تا مجبور نشوند برای سرگرم کردن کودک خود او را به تنهایی در فضای مجازی رها کنند و سلامت تربیتی روانی و عاطفی او را به خطر اندازند.

 

مدرسه علمیه حضرت زینب(س) نشست با عنوان تاثیر فضای مجازی بر تربیت کودک را بارگزاری کرد.

مرضیه جعفری کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در این نشست مباحث مربوط به تاثیر فضای مجازی بر استرس  کودکان را بیان کرد.

این نشست در مدرسه علمیه حضرت زینب(س)- امیدیه در 7 آبان 1403 برگزار شد.

جعفری در ابتدا مبحث استرس پرداخت و گفت: حواس پرتی یا استرس در کودکان پیش فعال در خانئاده مشکلات اصلی عدم تمرکز است. بی حوصلگی ، پرخاشگری و مانند آ احساسات منفی در درون شخص ایجاد می کند.

وی در باره علائم استرس گفت :  نشانه های استرس مانند لرزش دست ، افزایش ضربان قلب است بر اثر استرس فرد کنترل خود را از دست داده و به رفتار ناشایست دست می زند که در کودکان به صورت جیغ و گریه و یا درگیری با کودکان دیگر خود را نشان می دهد.

کارشناس روانشناسی بالینی در باره رابطه فای مجازی با استرس  گفت: در فضای مجازی جایی برای ارتباط اجتماعی با دیگران وجود ندارد و این عاملی بر ایجاد استرس و اضطراب در کودکان می شود در این بین کودک به دلیل استرس ناش از استفاده بیش از حد از فضای مجازی تمایلی به ارتباط فیزیکی با دیگر کودکان ندارد و این امر بر تربیت روانی و عاطفی کودک تاثیر منفی خواهد داشت.

وی در ادامه اظهار داشت: والدین به دلیل سرگرم کردن کودک به به خاطر مشغله روزمره خود براحتی امکانات استفاده از فضای مجازی را در اختیار کودک خود قرار می دهند غافل از اینکه شاید اکنون به هدف خود رسیده و کار خود را به اتمام رسانده اما برای کودک خود آسیبهایی بر تربیت روانی و عاطفی کودک خود ایجاد کرده که کاری این آسیب ها به گونه ای است که جبران پذیر نیز نمی باشند.

وی در پایان از حضار خواست صبور باشند و گفت:  والدین در مقابل شیطنت های کودکانه کودکان خود صبور باشند و برای کارهای خود برنامه ریزی کنند  تا مجبور نشوند برای سرگرم کردن کودک خود او را به تنهایی در فضای مجازی رها کنند و سلامت تربیتی روانی و عاطفی او را به خطر اندازند.