معاون پژوهش حوزه در ابتدای جلسه ضمن تعریف اصطلاح «خلاصهنویسی»، اهمیت آن را در انجام تحقیق و مقالات پژوهشی بیان نمود. ایشان تصریح کرد در آیین نگارش، خلاصهنویسی یعنی نوشتن یک متن در قالبی کوتاهتر بدون آن که به مضمون اصلی آن خللی وارد شود.خلاصهنویسی یعنی بیان مقصود در کوتاهترین عبارت و نوعی ایجاز محسوب میشود. هدف از خلاصهنویسی آن است که خواننده، بدون صرف وقت بر روی جزییات و نکات کماهمیت متن، به منظور اصلی نویسنده پی ببرد.
وی افزود روشهای مختلفی برای خلاصهنویسی وجود دارد که از اهم آنها میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
۱- تغییر لحن
۲- استفاده از کلمات هممعنی
۳- در نظر گرفتن کلمات و نکات اصلی
ایشان در ادامه از «روش سرفصلنویسی»، «روش یادداشتبرداری کرنل» و «نقشهکشی ذهنی» به عنوان سه تکنیک خلاصهنویسی یاد کرد و توضیحاتی در مورد هر سه روش بیان نمود.
وی همچنین تأکید کرد که در خلاصهنویسی باید پیشخوانی کرد؛ از توضیح اضافی پرهیز نمود؛ حتماً پس از نوشتن خلاصه، آن را بازخوانی کرد و از جذابیتهای تصویر در خلاصهنویسی بهره برد.
ایشان پس از بیان کامل مطالب در مورد خلاصهنویسی و روشهای آن، از طلّاب حاضر در کارگاه خواست تا هر یک، مقالهای از اینترنت سرچ کرده و بخش اوّل آن (مقدمه) را خلاصه و جهت بررسی توسط معاون پژوهش، به صفحهی شخصی ایشان در پیامرسان ایتا ارسال نماید.
وی در پایان این کارگاه، آمادگی خود را جهت همکاری با طلّاب در خلاصهنویسی و انجام انواع مطالعات پژوهشی اعلام نمود.