مدارک حوزوی: سطح2
گرایش‌های مورد علاقه
اجتماعی□ سیاسی□ فقهی ■ کلامی■ قرآنی□
تاریخی■ فلسفی□ اخلاقی- تربیتی□ روانشناسی□
چکیده
توحید، درخشان‌ترین ستاره در آسمان اندیشه‌ی انسان و پرفروغ‌تر از خورشید در زندگی بشریت است. توحید، اوج عروج سالکان و ره‌پویان عاشقی است که به حق دریافته‌اند: «ما عرفناک حق معرفتک» و دانسته‌اند که هیچ کلامی برتر از توحید آفریده نشده است و هیچ سخنی به عظمت و جلالت « لا اله الاّ الله» نیامده است .
پژوهش «توحید در قرآن و عهدین» به دنبال پاسخگویی به این سئوال است که، اشتراکات و افتراقات قرآن و عهدین در باب توحید چیست؟
با روش کتابخانه‌ای و با جستجو میان کتب و مقالات و توصیف و تحلیل و تطبیق یافته‌ها دریافتیم که اگر چه پیروان ادیان ابراهیمی همگی اقرار به وحدانیت الهی دارند و خود را موحد می‌دانند، اما اهل کتاب و به ویژه مسیحیان در اعتقادات بنیادین خود از این اصل فاصله گرفته و گرفتار شرک شده‌اند.
خدای یهودیان در کتب عهد عتیق چهره‌ای انسانی دارد که نگران و پشیمان و شاد و غمگین میشود. یهودیان پا را از این نیز فراتر نهاده نسبت‌های زشت و ناروا به خدای خود می‌دهند. تا زمان اشعیای دوم سخن از وجود خدایان دیگر نیز هست، اما از زمان اشعیای دوم ( زمان اسارت یا پس از آن) توحید در یهودیت مانند توحید در قرآن، ناب و حقیقی است. اما توحید در مسیحیت، توحید تثلیثی است؛ یعنی تبلور سه اقنوم پدر، پسر و روح القدس در یک ذات (خدا).
این پژوهش بر اساس مطالعه ی قرآن و کتاب مقدس در صدد تبیین این آموزهی الهی در میان سه شریعت است؛ابتدا به توحید ذاتی با بیان اشتراکات در خداپرستی، یکتاپرستی و نفی شرک می پردازد و سپس افتراقات در باب غلو در دین و پسر خدا بودن پیامبران و حضرت عیسیAو خدایی حضرت عیسیA و واسطه‌ی خدا بودن عیسیAو پرستش مریمB بررسی میشود .
بعد از توحید ذاتی نوبت به توحید صفاتی و سپس توحید افعالی می رسد که در این زمینه اختلاف اندکی میان قرآن و عهدین وجود دارد. در پایان نیز به بحث توحید عملی در عبادت و اطاعت و استعانت پرداخته شده و به این نکته توجه داده می شود که عهد جدید در بیشتر صفات خدا، حضرت عیسیAرا نیز شریک می‌داند. 
