پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مسئله مهدويت از يكي از مسائل مهم دين اسلام به خصوص شيعيان است. اين اعتقاد اساسي در طول اسلام و طي زمان هاي مختلف توسط مدعيان قدرت و شهرت دستخوش انحرافاتي شده است. يكي ازاين انحرافات در فرقه ضاله بهائيت مشاهده مي شود. ميرزا حسينعلي نوري ملقب به بهاء الله، رهبر بهائيت از آيات قرآن كريم و روايات بسياري براي اثبات مدعاي خود مبني بر مهدويت باب در كتاب‌هاي گوناگون به ويژه مهمترين كتاب بهائيان يعني ايقان استفاده كرده كه تحقيق حاضر با روش تحليلي _ توصيفي و انتقادي به مدعاهاي وي پاسخ گفته است. وي در ابتداي تأليف كتاب ايقان، تحري حقيقت را مهم‌ترين عامل معرفت موعود معرفي مي‌كند. بهاءالله شيوه دوري از علما و شناخت علم حقيقي و الهي را از عوامل ديگر معرفت موعود حقيقي مي‌داند. حسينعلي نوري در اين كتاب به جاي واژه ولايت از سلطنت استفاده مي‌كند و سلطنت ظاهري موعود را در كتاب خود رد كرده و قائل به سلطنت در قلوب است. حال آنكه با تاكيد بر نظريه علما و انديشمندان مسلمان، منجي داراي ولايت تشريعي و تكويني است و اين امر غير قابل انكار است. بهاءالله در ادامه چهار ويژگي نبي را با ويژگي موعود تطبيق داده و سيد باب را مصداق قائم در ايقان بيان مي كند در صورتي كه هيچ كدام از ادله وي منطبق بر شخصيت سيد باب نيست. صاحب ايقان در انتها به بررسي علائم ظهور با استناد به آيات و روايات قرآن كريم پرداخته و با تحريف آيات، مغالطه، تفسير به رأي و تطبيق روايات بر سيد باب، آيات و روايات قيامت را به معناي قائميت دانسته و مصداق حقيقي موعود را سيد علي محمد شيرازي بيان مي‌كند كه در اين پژوهش اين مدعا بررسي و ادعاهاي صاحب ايقان، پاسخ متقن داده مي‌شود. كليد واژه: