پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

غرض خداوند از خلقت انسان، دستيابي وي به كمال و سعادت شايسته است. در راستاي نيل به اين غرض، كتاب مقدس قرآن به صورت وحي از سوي خداوند بر پيامبر اسلام، حضرت محمد بن عبدالله (ص) نازل گرديده است كه جامع آثار و فوائد تمامي كتب آسماني پيشين و سرشار از اعجاز و معارفي عميق و والاست كه براي تمامي جنبه هاي زندگي فردي و اجتماعي انسان ها مفيد و كاربردي است. براي بهره مندي بهتر و كامل تر از اين معارف و پياده كردن آن ها در تمامي ابعاد زندگي، بايد تمام علوم و مسائل مربوط به قرآن را شناسايي نمود؛ و اين مهم نيازمند ارتباط با فردي است كه شناخت و معرفتي كامل نسبت به قرآن و مسائل مربوط به آن را داشته باشد. اما جامعه ي اسلامي بعد از رحلت رسول خدا (ص) به دو شاخه ي اصلي تشيع و تسنن تقسيم شدند و شاخه هاي فرعي تري نيز در دل اين دو به وجود آمدند و از آن مهم فاصله گرفتند. به همين خاطر مفسران و انديشمندان هر كدام از اين فرق نسبت به علوم قرآني ديدگاهي را براي خود اختيار نموده اند كه در برخي وجوه مشترك و در وجوهي ديگر، متمايز است. اين در حالي است كه تاكنون منبعي مستقل اعم از كتاب و پايان نامه و مقاله درباره ي اين موضوع تأليف نشده است؛ بنابراين محقق در صدد اين است كه ديدگاه فرق تشيع را با مراجعه به منابع هر فرقه و مقايسه ي آنها با يكديگر، مورد واكاوي قرار دهد. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي است و فصول آن عبارتند از: فصل اول: مباحث كليات و مفهوم شناسي، فصل دوم: معرفي فرق اماميه، زيديه و اسماعيليه و شاخه هاي فرعي هر فرقه، فصل سوم: مباحث مشترك سه فرقه درباره ي اعجاز قرآن و ابعاد آن، عدم تحريف قرآن، وجود نسخ در قرآن، حادث بودن قرآن و مسائل نزول قرآن، فصل چهارم: مباحث اختلافي فرق درباره ي وحيانيت قرآن در الفاظ و تأويل در آيات متشابه. شيعيان زيديه، اسماعيليه و اماميه در مسائل تحدّي طلبي قرآن، امّي بودن آورنده، فصاحت و بلاغت و نظم موجود در ساختار، عدم وجود هر گونه كمي و زيادي و تحريف در قرآن، وجود نسخ در برخي از آيات قرآن، حادث بودن قرآن، نزول دفعي و تدريجي قرآن، اولين آيات نازل شده و فَترت وحي با يكديگر اشتراك دارند اما در مسائل وحيانيت الفاظ قرآن و تأويل قرآن داراي اختلاف هستند.