پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

توحيد، به‌عنوان زيربنايي‌ترين اصل اعتقادي در دين اسلام، نه‌تنها سنگ‌بناي ديگر باورهاي ديني است، بلكه تأثيري همه‌جانبه بر زندگي فردي و اجتماعي انسان دارد. باور به يگانگي خداوند، صرفاً يك گزاره نظري يا كلامي نيست، بلكه نگرشي بنيادين است كه بر بينش، كنش، اخلاق، هويت و روابط انسان با خود، خدا، ديگران و طبيعت اثرگذار است. پژوهش حاضر با عنوان «نقش توحيدباوري در زندگي موحدانه از منظر آيات و روايات»، با هدف بررسي ابعاد و آثار عملي اين باور الهي، به تحليل محتواي متون ديني از جمله آيات قرآن كريم و روايات اهل بيت(عليهم‌السلام) مي‌پردازد. در بخش اول اين پژوهش به بررسي نقش توحيد در زندگي فردي پرداخته شده كه نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد ايمان به توحيد موجب تعالي روح، آرامش دروني، اعتماد به نفس، مسئوليت‌پذيري، پرهيز از شرك و خرافات و تقويت اراده در مواجهه با مشكلات و ناملايمات مي‌شود. فرد موحد، جهان را بر اساس حكمت الهي معنا كرده و زندگي خود را در راستاي رضاي خداوند سامان مي‌دهد. در بخش دوم، آثار اجتماعي توحيدباوري مورد تحليل قرار گرفته است. يافته‌هاي اين بخش نشان مي‌دهد جامعه‌اي كه بر پايه توحيد بنا شده باشد، ساختاري عادلانه، وحدت‌محور، ضد تبعيض و ظلم‌ستيز خواهد داشت. توحيدباوري افراد را به رعايت حقوق ديگران، همبستگي، مسئوليت اجتماعي، عدالت‌خواهي و تلاش براي اصلاح جامعه فرامي‌خواند. در انديشه اسلامي، توحيد تنها امري فردي و عبادي نيست، بلكه جهت‌دهنده تمامي ساختارهاي اجتماعي، سياسي و فرهنگي محسوب مي‌شود. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصيفي– تحليلي و با رجوع به منابع تفسيري، روايي و آثار انديشمندان اسلامي، تلاش دارد فهمي عميق تر از جايگاه توحيد در حيات انساني ارائه دهد و نشان دهد كه توحيد، نه يك مفهوم انتزاعي، بلكه راه و شيوه‌اي براي زندگي در تمامي ابعاد است.