پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده برخورداري از زندگي متعادل و در نتيجه آن حفظ سلامت روان هر فرد، نيازمند برنامه ريزي براي هر لحظه آن است كه بايد وقتي براي كار و وقتي براي فراغت و فعاليت هاي متناسب با آن لحاظ شود و در اين ميان الگو داشتن اين مسير را تسهيل مي‌كند. از اين رو هدف چنين پژوهشي كه به روش كتابخانه اي تهيه و با راهبردي تحليلي و تطبيقي ارائه مي شود،روشن شدن ويژگي هاي الگو اوقات فراغت وتفريح سالم در منابع اسلامي و مقايسه آن با علم روانشناسي است.در واقع اوقات فراغت، زماني است كه افراد از الزامات كار و وظايف روزمره رها شده و مي‌توانند به فعاليت‌هاي دلخواه خود بپردازند. در اسلام از اوقات فراغت و فعاليت‌هاي تفريحي به عنوان فرصتي براي بازيابي توان وكسب نشاط براي كار ياد شده است و فعاليت هاي عبادي را از مفرح ترين افعال معرفي مي كند.از سويي سپري كردن اوقات فراغت با تكيه بر فعاليت‌هاي تفريحي در حوزه سلامت وروان، به عنوان عنصر موثر درجهت پرورش قواي فكري و جسمي و روحي و رواني شناخته مي شود. البته نحوه گذراندن اوقات فراغت و نوع فعاليت‌هاي تفريحي مي‌تواند آسيب هايي به همراه داشته باشد هم چنين جهاني شدن ابزارهاي فرهنگ، ناخواسته در الگوي اوقات فراغت و مصاديق تفريح سالم در جوامع اسلامي تغييراتي بوجود آورده كه مشخص شدن وجه تمايز و شباهت هاي اين دو الگو موجب رفع بسياري از اين آسيب ها مي گردد، كه مهم‌ترين وجه تمايز دو ديدگاه آنست كه در حوزه روانشناسي، نظريات مطرح شده تنها براساس نگاه مادي به انسانها مي باشد كه بسياري از افعال فراغتي و تفريحي بر خلاف شرع و اخلاق اسلامي مثل انجام رقص و نواختن وگوش دادن موسيقي غنا را تاييد وتوصيه مي كند،در حالي كه در ديدگاه اسلامي به رشد بعد روحي و الهي انسان ها توجه مضاعفي دارد. كليد واژه ها: اوقات فراغت، تفريح، نشاط، فعاليت، عبادت، اسلام.