پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

زبان قرآن، زبان عربي است. يكي از مباحث مهم اين زبان، متعلَّق و متعلِّق است كه در آيات زيادي از قرآن ذكر شده‌اند. از سوي ديگر متعلِّق به تنهايي افاده معنايي نمي‌كند؛ بلكه باتوجه‌به متعلَّق خود و ارتباط آن با متعلَّق مفهوم مي‌يابد. توجه به ارتباط بين متعلِّق و متعلَّق مستلزم كشف ظرافت‌هاي ادبي نهفته پيرامون آيات قرآني مي‌گردد كه حاصل آن موجب تغيير معاني آيات قرآني مي‌گردد؛ ولي از جانب برخي مترجمان و مفسران اين موضوع مغفول مانده است. ازاين‌رو ضرورت است باتوجه‌به احكام و قواعد متعلَّق و متعلِّق و ارتباط بين آن دو، ظرافت‌هاي خاص ادبي روشن شده و ترجمه درستي از آن‌ها ارائه گردد. از جمله اين ظرافت‌ها كه به‌وسيله اين پژوهش كه با روش توصيفي -تحليلي نوشته شده، به‌دست‌آمده اين مطلب است كه، در آيه ۱۱ سوره رعد: «له معقباتٌ من بين يديه و من خَلفِه يحفظونَه مِن أَمرِ الله» برخي متعلَّق كلمه (مِن أمر الله) را فعل (يحفظونه) مي‌دانند و برخي نيز آن را متعلِّق به شبه فعل (معقبات) مي‌دانند كه در هر صورت موجب معاني متفاوت از آيه مي‌باشد چنانچه كلمه (مِن أمرِ الله) متعلِّق به فعل (يحفظونه) باشد معناي «او را تعقيب-كنندگاني است از امر خدا كه او را حفظ مي‌كنند» مي‌دهد كه دقت در ارتباط بين متعلَّق و متعلِّق موجب كشف ظرافت‌هاي ادبي نهفته در آيات مي‌گردد همچنين ترجمه صحيح و درستي از آيات قرآني ذكر مي‌شود.