پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين پايان نامه عهده داربيان تبرّج ازديدگاه لغويون ومفسران و فقها است.تبرج ازديد لغويون از واژه برج به معناي ظهوروآشكار كردن است و درمعناي اصطلاحي كه برگرفته ازآيه 33سوره احزاب است غالبا به معناي جلوه گري آمده است كه دراسلام اصطلاح ديگري وجود دارد كه به تبرج جاهليت نخستين مرسوم است. از نظر فقيهان تبرج هرگونه جلوه گري در مقابل مردان بيگانه را شامل مي شود .واژه غنا از ديدگاه لغويون از مقوله صدايي است كه در حنجره با كيفيت ويژه اي همراه باشد كه روان آدمي را تحت تسخير خويش در مي آورد. در معناي اصطلاحي تعريف هاي گوناگوني ارائه شده است وهر صوتي را شامل مي شود حتي آهنگ هاي بدون كلام. جمع بندي آيه ها ي قرآن پيرامون تبرج نشان مي دهد كه تبرج از راه هاي گوناگون اتفاق مي افتد كه گاه ممكن است از طريق پوشيدن لباس هاي تنگ باشد يا از طريق بوي تند عطرو ......البته اين تبرج به معناي قصد توجه است. روايات در باب تبرج بسيار است وانواع مختلفي دارد از جمله تبرج واجب و مستحب و حرام،كه مورد بحث ما همين تبرج حرام است.سپس احكام هر كدام طبق طبقه بندي زمان فقها بررسي شده است. در قرآن كريم،لفظ غنا وارد نشده است بلكه آيات وعناويني همچون قول زور،لهو الحديث و...ديده مي شود كه به غنا تفسير شده است. احاديث بسياري نيز به صورت مستقل درباره غنا و خوانندگي زن نقل شده است كه تعداد روايات به حد تواتررسيده است. كليت حكم غنا :برخي قائل به حرمت نفسي هستند برخي قائل به حرمت كسب مغنيه وبرخي قائل به حرمت في الجمله هستند. اما در مورد غناي به طور اختصاصي(زنان)برخي فقهاي متقدم از جمله شيخ مفيد،شيخ طوسي و .... واز فقهاي معاصر امام خميني و......قائل به حرمت صوت غنايي زنان هستند. و برخي ديگر قائل به حليت صوت غنايي زنان هستند.