پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از فقهاي برجسته‌ي شيعه كه يد طولايي در فقاهت و استدلال مسائل فقهي دارد و از افتخارات جهان تشيع به شمار مي‌رود آيت‌الله خويي مي‌باشد كه با تأليف كتاب گران‌بهاي مصباح الفقاهه كه در باب‌هاي مختلف فقه به استدلال پرداخته و انقاح كتاب نفيس مكاسب را نيز عهده‌دار گشته‌اند. ازجمله‌ي باب‌هايي از فقه كه ايشان گشوده‌اند، عبارت‌اند از: حرمت بيع، مردار، خمر، سگ، خوك، كافر مرتد فطري و روغن نجس؛ كه بنده جهت سهولت استفاده‌ي دانش‌پژوهان، به ترجمه اين ابواب پرداخته‌ام، انشا الله كه توانسته باشم گامي هرچند كوتاه در مسير كمك به علم‌آموزي برداشته باشم. سيد ابوالقاسم خويي مرجع تقليد شيعيان و فقيه و اصولي مبرز و رجالي صاحب‌نام معاصر و داراي آثاري برجسته در فقه، اصول، رجال و علوم قرآني است. ايشان در روز پانزده ماه رجب سال هزار و سيصد و هفده قمري در خوي و در خانواده‌اي روحاني به دنيا آمد. سيد خويي مدرس عالي‌رتبه حوزه علميه نجف بود و حدود شصت سال اين كرسي را در اختيار داشت. مجموعه شاگردان وي به چند نسل تعلق دارند و ازجمله شاگردان برجسته وي كه پاي در جاپاي استاد نهادند و مقامات عالي فقاهت و سير و سلوك را به دست آوردند مي‌توان آيت‌الله محمدتقي بهجت را نام برد. روش فقاهت آيت‌الله خويي بدين شرح بود كه: ايشان پس از نقل ديدگاه‌هاي شماري از فقيهان متقدم و متأخر و نيز صاحب مكاسب و شروح و حواشي مهم آن، نظر برگزيده خود را بيان و مدلل مي‌كرد. ايشان داراي خصوصيات اخلاقي ويژه و منحصربه‌فردي بود كه ازجمله آن‌ها مي‌توان پيشي گرفتن ايشان در سلام كردن و مشورت با بزرگان را نام برد. ايشان شخصي صبور متواضع و ساده‌زيست بود