پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مسئله كنترل جمعيت و تنظيم خانواده به مجموعه اي از تدابير و برنامه ها اطلاق مي شود كه به خانواده ها اجازه و امكان مي‌دهد تا تعداد معيني فرزند داشته باشند. بررسي آموزه‌هاي اسلامي نشان مي‌دهد كه با توجه به اينكه اسلام توجه خاصي به نهاد خانواده قائل است و تاكيد فراواني به ازدواج و تشكيل خانواده دارد ؛ مقتضاي ادله اوليه ، مطلوبيت تكثير اولاد است ولي در شرايط خاص جلوگيري از بارداري بصورت موقت نيز جايز است و مهمترين دليل جواز كنترل جمعيت روايات عزل مي باشد و پس از اثبات جواز كنترل جمعيت در شرايط خاص ،روش هاي پيشگيري از بارداري نيز مطرح شده وعلاوه بر روش عزل كه دلايل جواز آن در اين پژوهش بيان شده ساير روش هاي پيشگيري از بارداري مانند :روش هاي طبيعي ،شيميايي و هورموني و غيره هم تا زماني كه با مشكل فقهي مانند لمس و نظر غير همراه نباشد براي ممانعت از انعقاد نطفه جايز است اما روش هايي كه موجب سقط نطفه و جنين مي شود حرام است. عقيم نمودن مرد يا زن نيز از نظر بيشتر فقهاي معاصر حرام است مگر دلايل عقلايي و اضطرار داشته باشند. يكي از امتيازات خاص اين تحقيق بحث مقايسه ي نظرات فقهاي اماميه وعامه است كه تا به امروز كسي به اين شكل جامع كه روش هاي پيشگيري را هم بررسي كند ،انجام نداده و از اين جهت براي همه ي مسلمانان اعم از شيعه و سني قابل استفاده مي باشد.در اين تحقيق تلاش شده تا با روش توصيفي -تحليلي از طريق منابع كتابخانه اي و ساير منابع موجود ديدگاه ها و مباني فقهي اسلام(اماميه و عامه) در اين مورد مشخص شود. كليد واژه ها:كنترل جمعيت-فقهاي اماميه وعامه-سقط جنين-فرزندآوري