پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

دعا، يكي از ظرفيتهايي است كه در بستر آن مي‌توان آموزه‌هاي مختلفي را در نظر داشت. در دعاهاي انبيا، آموزه‌هاي مختلفي از جنس تربيت گنجانده شده است. بسياري از دعاهاي انبيا در شأن فرزندانشان صادر شده است كه منبع خوبي براي بررسي و تحليل و استفاده از مضامين و ساختارهاي آن است. اگر اين تبيين به‌درستي انجام گيرد، براي استفادة والدين و مربيان در امر تربيت بسيار مفيد خواهد بود. اين تحقيق به‌دنبال رسيدن به رويكرد دعامحوري در تربيت با تأكيد بر دعاهاي انبيا بوده است و سعي كرده به پاسخ به اين پرسش از منابع متعددي ميتوان كمك گرفت كه قرآن بهترين آن است. اين تحقيق تلاش دارد به اين سؤال پاسخ دهد كه از دعاهاي انبيا چه نكات تربيتي مي‌توان استخراج كرد؟ تحقيق حاضر با روش گردآوري اطلاعات و به‌صورت كتابخانه‌اي انجام گرفته است و روش پردازش اطلاعات نيز از نوع توصيفي است. از جمله دستاورهاي اين تحقيق مي‌توان به اين عناوين اشاره كرد: توجه مبنايي به سه اصل توحيد و نبوت و معاد و امتداد آن در دعاهاي انبيا، توجه به محتواهاي دعاهاي انبيا و نكات محوري آن در تربيت و همچنين فوايد و كاركردهاي آن كه براي والدين در حق فرزندانشان بسيار درس‌آموز و الهام بخش است.