پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده در جامعه امروز كه اكثر مردم به خاطر پيشرفت هاي تكنولوژي و درگيري در فضاي مجازي دائما در حال تغييرات فكري و اخلاقي هستند نياز به خلوت با خداي خويش بيشتر از قبل به چشم مي خورد؛ چراكه خلوت كردن با خدا، حصار عبوديت و بناي سلوك راه دين و يكي از عوامل مهم در پرورش روح و تهذيب نفس هست. اديان الهي نيز با توجه به اين نياز فرصت‌هايي را براي امت هاي خويش تعريف كرده اند. اعتكاف در دين اسلام و رهبانيت در دين مسيحيت هركدام انسان را به اين خلوت‌نشيني دعوت مي‌كند ولي بين اين دو تفاوت‌هايي وجود دارد كه انتخاب هركدام از آن دو تاثيرات متفاوتي را در زندگي فردي و اجتماعي انسان مي‌گذارد. نوشتار حاضر با روش كتابخانه‌اي، مرزهاي بين اعتكاف و رهبانيت را با توجه به قرآن و روايات استخراج نموده تا افراد بتوانند با شناخت آن مرزها، مسير صواب را براي انس با خداي سبحان و تقويت نفس خود جهت فاصله گرفتن از رذايل اخلاقي و خدمت به خلق خدا انتخاب كنند. مهمترين مرز بين اعتكاف و رهبانيت در نوع نگرش هركدام از دو دين اسلام و مسيحيت به مبدأ و فرجام هستي و همچنين نگرش به انسان هست كه باعث شده، دين مسيحيت بر خلاف دين اسلام براي رسيدن به پرورش روح وسعادت، رهبانيت و خلوت گزيني تا پايان عمر را برگزيند و همين امر منجر شده تا خود را از نعمت ها و لذايذ زندگي فردي- اجتماعي كه شامل برخورداري از غزائز جسماني، ازدواج، امربه معروف، جهاد در راه خدا، مسئوليت اجتماعي و سياسي كه همگي بر اساس حكمت و تدبير الهي پي ريزي شده است محروم كند؛ ولي دين اسلام با برگزاري دوره هاي كوتاه مدت خلوت گزيني و اعتكاف، علاوه بر اين‌كه اين فرصت را در اختيار انسان قرار مي دهد كه در خلوت با معبود به پاك‌سازي و پرورش روح و دل بپردازد، زمينه را براي اصلاح روابط انسان با خود و ديگران فراهم مي‌كند تا بعد از اين مدت به وظايف فردي و اجتماعي خود بهتر عمل كند.