پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده يكي از مهمترين مسائلي كه در همه اديان مورد توجه بوده است مسأله معاد مي باشد كه اعتقاد به آن بسيار مهم است و از اصول دين به شمار مي رود و عدم اعتقاد به آن ، كفرمي باشد. اعتقاد به معاد نقش بسيار مهمي در آرامش روحي افراد دارد.در مورد اصل معاد بين همه اديان اتفاق نظر وجود دارد اما در مورد كيفيت معاد، (جسماني يا روحاني بودن آن) انديشمندان اسلامي نظرات گوناگوني را ارائه كرده اند. متكلمين از منظر كلامي،فلاسفه از منظر فلسفي ومحدثين از منظر روايات به بررسي معاد جسماني پرداخته اند.در اين پايان نامه آيات و رواياتي كه دلالت بر جسماني بودن معاد مي كندو همچنين شبهات مربوط به اين موضوع از جمله: شبهه آكل و مأكول، كمبود مواد خاكي ومحال بودن اعاده معدوم و ... مطرح شده است .همچنين معاد جسماني از ديدگاه دو انديشمند بزرگ شيعه وسني (علامه جوادي آملي و آلوسي) بررسي شده است .آنچه از بررسي نظرات اين بزرگان برداشت مي شوداين است كه هردوايشان قايل به معاد جسماني مي باشند با اين تفاوت كه به نظرآلوسي در قيامت، اجزاي متفرق بدن جمع مي شوند ومعاد با همان بدن دنيوي محقق خواهد شد. ولي جوادي آملي معتقد به معاد جسماني مثالي است يعني معاد با بدن وجسمي متناسب با نظام عالم آخرت واقع مي شود.