پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

توحيد در افعال به اين معني كه خداي متعال پيوسته با ايجاد و ابداء اشتغال دارد، زنده مي‎كند و مي‎ميراند و نظام جهان خلقت را مي‎گرداند، او در آفرينش و خلقت موجودات استقلال دارد و به كمك و ياري و راهنمايي و مشورت با كسي نيازمند نيست. معرفت توحيدي در نزد علما و انديشمندان و اهل علم با پيام‌هاي ارزشمند عالمانه مي‌تواند راه‎‌گشاي درخشاني براي هدايت و سعادت بشر و شناخت ذات حق و اقتدار او بر عالم هستي باشد. تفحص و تأمل در انديشه‌هاي آن‌ها موجب دست‌يابي به موهبت انديشه‌هاي گران منوط به حقيقت است. تعيين شباهت‌ها در نگاه اين انديشمندان اسلامي ‎در باب توحيد افعالي و نقش آن در زندگي انسان با مفهوم‎شناسي و مباني نظري و توحيد و اقسام توحيد و شرط‌هاي آن و صفات الهي و راهنماشناسي تنظيم گرديده است. در نوشتار پيش رو، بحث‌هايي درباره تطبيق آموزه‌ي كلامي توحيد در مثنوي مولوي و نظرات شهيد مطهري وجه اشتراك و افتراق آن بيان ‌شده است. تحقيق حاضر با استفاده از منابع معتبر به روش گردآوري اطلاعات به‌ صورت كتابخانه‎اي و روش پردازش اطلاعات تلفيقي(تركيبي)انجام شده است. نتيجه حاصل از بحث و تحقيق اين است كه اشتراكات در انديشه مولانا و شهيد مطهري در خصوص آموزه‌هاي توحيدي به‌وفور ديده ‌شده كه اشتراكات بيشتر از افتراقات بوده است. وجود شباهت‌ها در آثار دو انديشمند، مصداق معرفت توحيدي در مقدراتي چون واجب‌الوجود بالذات، به ‌عنوان توحيد ذاتي،توحيد عبادي، توحيد افعالي و صفات الهي(قدرت، مشيت حكمت غناي الهي، فقر ماسوي، سميع و بصير، عدل الهي) است