پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تحقيق حاضر به بررسي عوامل وموانع گسترش فرهنگي اسلامي، به عنوان مجموعه‌اي از بينش‌ها، باورها، گرايش‌ها و رفتارهاي مادي و معنوي افراد مسلمان كه متخذ از اسلام است؛ در عصر غيبت رهبر الهي در دو محور عوامل بينشي و فكري و محور اخلاقي و عملي مي‌پردازد. اين تحقيق بنا دارد به روش توصيفي و با ابزار كتابخانه اي و مستندات كتب مرتبط و... اهم موانع داخلي درزمينه بينشي، عدم رشد فكري و معرفتي ياران امام، نمادگرائي افراطي، مقدس سازي و... را بيان كند. بررسي موانعي كه در راه گسترش فرهنگ اسلام در عصر غيبت وجود دارند، نشان مي‌دهد كه تحقيقات نشان داده‌اند موانعي نظير اختلافات سياسي، كاستن از اعتماد به‌نفس مسلمانان به خود و تمركز نامناسب بر بحث‌هاي خاص از جمله موضوع زنان و سياست‌هاي اقتصادي ويژه از جمله موانع فكري اصلي هستند. برخي از اين مشكلات در عمل نيز به واقعيت‌هاي ملموس تبديل شده‌اند و تا حدي توانسته‌اند در ترويج اسلام در دوران غيبت چالش‌هاي قابل توجهي ايجاد كنند. علاوه بر موانع فكري، موانع اخلاقي نيز مي‌توانند ترويج اسلام را مختل كنند. اين موانع شامل خودكامگي و تصميم‌گيري مستقل از متوليان ديني، عدم تطابق با عمل به آموزه‌هاي ديني در بين مسلمانان و مسائل مشابه مي‌شوند. همچنين، در زمينه موانع اخلاقي خارجي، تناقض با اصول اسلام، نژادپرستي و عدم محبت به دين از جمله موانعي هستند كه مي‌توانند در گسترش اسلام در جوامع غيراسلامي موثر باشند. در زمينه موانع عملي، مي‌توان به مسائلي نظير ارتباطات ناسالم مابين پيروان ولايت، تطابق با زندگي اشرافي، كاستي از عملكرد مراكز ديني و مشابه آن اشاره كرد. همچنين، موانع عملي خارجي نيز مي‌توانند به ترويج اسلام ضربه بزنند، به عنوان مثال تبليغات منفي و تشويش‌آميز از طريق حملات به اصولي مانند حجاب و انتقاد از مسائل خاص اسلامي.