پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

انتظاربه عنوان يك باور فراگير، ازسوي همه گروه هاي اسلامي پذيرفته شده است. آيات وروايات متعددي به صورت مستقيم وغير مستقيم به معناي انتظار فرج پرداخته اند. به گونه اي كه در روايات معناي انتظار فرج، به انتظار فرج و گشايش به صورت عام و كلي اشاره كرده است، كه اگر چه مصداق كامل و تام آن فرج عمومي در سطح جهان با ظهور حضرت مهدي عليه السلام نيز هست، ولي هر گشايشي را نيز شامل مي گردد.در منابع اهل سنت انتظار فرج به گونه مطلق وبراي دميدن روح اميد در مردم والقاي روحيه صبر در برابر مشكلات درهمه زمينه هابه كار رفته است كه زاويه ديد اين احاديث، به انتظار فرج امام عصر عليه السلام منحصر نيست، بلكه تمام رفتارهاي انسان در حوزه هاي گوناگون را شامل مي شود. واز نگاه ديگركه درمنابع شيعه بيان مي شودمعناي انتظار فرج به انقلاب حضرت مهدي عليه السلام برمي گردد. بابررسي روايات كه از انتظار فرج به برترين عبادت ياد شده است، مي توان به اين نتيجه رسيد كه اين نوع معنا (انتظار عام)تأثير بي بديلي درتمام ابعاد مادي ومعنوي فردداردوبانوع تاثير مال و ثروت، امنيت، معرفت ودرنهايت عبادت در زندگي فردي واجتماعي اين مطلب به اثبات رسيده كه انسان براي رسيدن به گشايش وآرامش روح وروان ورسيدن به اميد ودوري از يأس، بايد به معناي عام انتظار فرج كه انتظاري است كه متعلق آن عام ومطلق بوده وبه معناي هرنوع اميد واميدواري نسبت به هرنوع معضل ومشكلي، اعم از مادي ومعنوي، دنيايي وآخرتي، فردي واجتماعي و...است ايمان داشته باشد.