تبيين مباني امنيت ديپلماسي سياسي در فقه اماميه
چكيده
فقه شيعي، به عنوان منظومه معرفتيِ برخوردار از پشتوانه هاي وحياني كـه بـر تمـامي جوانب حيات انساني اشراف داشته و سعادت واقعـي وي را در سـطوح فـردي و اجتماعي دنبال ميكند، در خصوص راههاي تامين و ايجاد امنيت،ديدگاههـاي راهبـردي دارد.براي پي بردن به ايده شريعت اسلام راستين، بايد از يمِ ژرف فقه شيعه گذر كرد.
فقـه سياسي شيعه با فقه الهام گرفته از پيام نوراني وحي،متون حديثي براي نهادينه سازي ديپلماسـي در فراهم سازي زيرساختهاي تأمين امنيت، راهكارهاي مناسب را ارائه نمـوده اسـت. جستارپيش رو با روش توصيفي – تحليلي به بررسي مباني پيش گفته پرداخته است.امنيت نظام سياسي همواره يكي از مهمترين پيش نيازهاي ابعاد امنيت (عمومي، ملي ، فرهنگي، ... ) بوده است و قديمي ترين مباحث امنيت پژوهي محسوب ميشود . هسته اصلي و مركزي ( مرجع) تفكر امنيتي در فقه اماميه با رويكرد حفظ انتظام و انسجام جامعه اسلامي و هويت وحدت مورد نظر فقهاي متقدم و متاخر بوده است . تداوم زندگي اجتماعي و بالطبع حيات طبيعي انسان متاثر و وابسته به ثبات نظام سياسي امن كه حافظ جان، مال ، ناموس،و عقايد او باشد،مقتبس از سيره و سنت اولياء دين الهي كه در تمامي اعصار راهنماي كامل ، سعادت نماي بشرند، بوده است .
نخست،مفاهيم و مؤلفه هاي ديپلماسي سياسي نظام اسلامي و حدود امنيت ساز آن ،قواعد لازم و كافي براي ايجاد و گسترش ديپلماسي را تعريف نموده است؛ سپس با تشريح راهبردهاي انساني ديپلماسي ، اسلام را بعنوان ايمن ترين دين و سازنده كاملترين تمدن بشري درگفتمان سياسي وصلح ارائه ساخته است.
ودرنهايت با هدف تبيين مباني واصول فقهي واحكام ناظر برامنيت سياسي در اسلام نوعي ديپلماسي شيعي را به تصوير كشيده است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
واژگان كليدي : امنيت ، ديپلماسي ، سياست اسلامي ، فقه شيعي
- : سطح3
- : فقه و اصول
- : تهران
- : ری
- : تهران - ری - مؤسسه آموزش عالی حوزوی حضرت عبدالعظیم «علیه السلام»