پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

براساس آموزه هاي قرآني و اسلامي خانواده محل امنيت، آرامش، سكون و از نشانه هاي قدرت و ربوبيت خداوند است. آنچه موجب پايداري اين نهاد مي‌شود احساس رضايت زوجين از زندگي مشترك است. استحكام خانواده به دليل اينكه از عوامل موثر بر قوام و دوام هرجامعه مي‌باشد، همواره مورد توجه دانشمندان علوم انساني به ويژه روان شناسان در همه جوامع بوده است. تاب آوري افراد از عوامل مهمي است كه در سازگاري و نحوه برخورد آنها با حوادث و رويدادهاي زندگي نقش بسزايي دارد. با توجه به رشد آمار طلاق و وجود مشكلات عديده و عدم سازش زوجين در جوامع كنوني بررسي موضوع تاب‌آوري و راه‌هاي كسب مهارت آن بسيار اهميت دارد. داشتن مهارت تاب‌آوري و مديريت بحران‌ها از مولفه‌هاي رسيدن به آرامش، سلامت روان و سكينه است و هدف ازدواج و تشكيل خانواده در اسلام را محقق مي‌سازد. ايمان، معنويت وتقواپيشگي منبع مهمي براي افزايش ميزان سازگاري و تاب‌آوري زوجين است. توكل و استعانت از پروردگار چنان نيرويي در فرد ايجاد مي‌كند كه با رشد عقلاني و فطري خود مي‌تواند به قرب الهي دست يابد و با اميد به آينده و مثبت‌نگري از مشكلات و بحران‌ها گذر نموده و تهديد‌ها را به فرصت‌ها مبدل نمايد.افراد مومن بدليل اينكه همواره خود رادر محضر خداوند مي‌بينند از سلامت رواني بيشتري برخودار هستند. خانواده اي كه همه‌ي اعضاء آن معتقد باشند، در مواجهه با نگراني‌ها و حوادث فشارزاي زندگي پايدارتر بوده ، با همياري و توكل به پروردگار، بحران‌هاي زندگي را مديريت مي‌كنند. با حفظ خانواده سلامت رواني جامعه ايماني نيز تامين خواهد شد. نوشتار حاضر درصدد مطالعه و بررسي نقش تاب‌آوري در رضايت از زندگي زوجين از نظر آيات و روايات مي باشد.