پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

آموزه مهدويت يكي از بنيادي‌ترين و موثرترين آموزه‌هاي اسلامي مي‌باشد كه از همان صدر اسلام توسط پيامبر اكرم صلي الله و عليه و آله و سلم و بعد از ايشان ائمه اطهار عليهم السلام تبليغ و تبيين گرديده و به عنوان تنها راه نجات بشريت از ظلم و بي عدالتي در آخرالزمان، مورد تأكيد قرار گرفته است. از اين رو و به دليل منافات داشتن روح اين آموزه با ظلم و استكبار و استعمار؛ همواره از سوي ظالمان و مستكبرين عالم مورد هجوم و تخريب قرار گرفته و ايشان به دست جاهلان و كج فهمان كه خواسته يا ناخواسته مجري اهداف پليد و شوم دشمنان حريت و آزادگي بشر بوده‌اند؛ سعي در ستيز و مقابله با اين باورداشت مهم و جريان ساز و موثر در ميان جوامع بشري نموده‌اند. در اين ميان جهان غرب به عنوان سردمدار استعمار و استثمار و حريعت بشريت در طول تاريخ؛ بنابر انگيزه‌هاي استكباري و جهان خواري و استعلا بر ساير انسان‌ها و نيز برخي از محققين اهل سنت كه يا از روي جهل و عناد و تعصب و يا به دليل دست نشانده غرب بودن، پيرو آنها در اين مسئله بودند؛ تمام تلاش خود را در ابعاد مختلف براي ستيز و مقابله با آموزه مهدويت در سطح جهان به كار بسته و از روش‌هاي گوناگون استفاده كرده‌اند. در ميان راه‌هاي گوناگون دشمني، شبهه پراكني به دليل تاثير عميقي كه بر ذهن مخاطب عام مي‌گذارد از اهميت ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد. در تحقيق حاضر به بيان مقابله غرب، اعم از مستشرقين و صهيونيسم مسيحي و همچنين برخي از محققين اهل سنت كه در حقيقت دست نشانده غربي‌ها هستند با آموزه متعالي مهدويت پرداخته شده است و به دليل اهميت ذكر شده براي شبهه شناسي، برخي شبهات مطرح شده از سوي جريان‌هاي فوق الذكر و پاسخ آنها بيان شده است.