پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از آن‌جا كه قرآن كريم، متضمن برنامه‌هاي ضروري براي زندگي سعادت‌مندانه بشر است و از طرفي درك مفاهيم بلند آيات قرآن براي همه مخاطبان يكسان نيست، لذا رجوع به تفاسير و شناخت مفاهيم اين كتاب آسماني براي آن‌‌ها لازم و ضروري است. كاملاً مشهود است كه مفسران در برخي آيات با يكديگر اختلافاتي دارند كه به قبول يا عدم قبول تفسير بيان شده براي آيات مي‌انجامد. تفسير «الميزان» و «تسنيم» نيز از امر مستثني نيستند و اختلافاتي دارند. هر چند هر دو مفسر، روش اجتهادي و قرآن به قرآن را به كار گرفته‌اند، اما افتراقاتي نيز، دارند. در بخش «مفردات قرآن»، مفسران با سه دسته از معاني رو به رو هستند. «معناي افرادي»، بدون لحاظ قرائن.«معناي استعمالي» با استفاده از قرائن متصل يا پيوسته و «معناي جدي» با استفاده از قرائن متصل و منفصل. دو مفسر در به‌كارگيري اصل قرينه‌ها، مشترك هستند، اما در نحوه استفاده از قرائن و نوع كاربرد آن، تفاوت‌هايي دارند. مفسران در بخش «مباني تفسير»، به استناد اصول و مباني تثبيت-يافته و با روش‌هاي مناسب، به دنبال نتايجي نو از مفاهيم آيات هستند.در تفسير «الميزان» روح جامع‌نگري به چشم مي‌خورد همچنين چينش آيات مختلف در كنار هم، مفسر را در استخراج معناي عميق از قرآن توانا‌تر مي‌سازد. در پايان‌نامه حاضر، علاوه برافتراقات تفاسير «الميزان» و «تسنيم» در بعد مفردات و مباني و همچنين در بعد كتب و منابع تفسيري، به افتراقات در برداشت از آيات پرداخته مي‌شود.