پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده پيامبر اكرم(صلي الله عليه وآله) به عنوان هدايت كننده ي بشر به سوي سعادت، وظيفه ي تبليغ دين مبين اسلام را برعهده دارند. طبيعي است كه در اين راستا با مخالفت هاي بسياري از مردم مشرك و كافر، وحتي گروه هاي ديني يهود و مسيحي، و منافقان، در جامعه، روبه رو شوند. حال بايد ديد كه، پيامبر(صلي الله عليه وآله) به چه نحوي با آنان برخورد مي كردند؟ و چه تدابيري براي مقابله با گروه هاي مختلف مخالف اتخاذ مي كردند؟ نوشتار حاضر، با روش توصيفي- تحليلي، درصدد پاسخ به اين پرسش هاست. بر همين اساس، بعد از بيان كليات تحقيق و تعريف مفاهيم كليدي، چون؛ نحوه، تعامل، پيامبر، مخالفان، به بررسي نحوه تعامل پيامبر(صلي الله عليه وآله)با مخالفان، آن هم از منظر آيات قرآن وروايات معصومين(عليهم السلام)، در فصل هاي مجزا، پرداخته شده است. تا بتوان الگوي عملي، در جامعه ي امروز و در تمام عصرها، براي مقابله با مخالفان اسلام و اداره ي حكومت اسلامي، به دست آورد. براساس يافته هاي اين تحقيق، موضع اصلي پيامبر(صلي الله عليه وآله)، عفو و مدارا، بود. كه به شكل هاي گوناگون چون؛ تصديق رسالت هاي پيشين، انعقاد پيمان صلح، بحث و مناظره، ارسال نامه، استدلال هاي منطقي، نرم خويي در معاشرت، پذيرش عذرخواهي و ناديده گرفتن آزار مخالفان و ...، تجلّي مي يافت. امّا در مواقع ضروري، كه مخالفان، اساس دين و دعوت پيامبر(صلي الله عليه وآله)، را هدف قرار داده و پيمان شكني مي كردند، با رفتار قاطعانه و سختگيري حضرت رسول(صلي الله عليه وآله) روبه رو مي شدند.