پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده نعمت در لغت فارسي به معني احسان، نيكي، بهره و خوشي، مال و روزي به كار رفته است در لغت عرب اين واژه از سه حرف اصلي(ن. ع. م) تشكيل شده كه مشتقات آن فراوان است و همه آنها معنايي يكسان دارند. در رهنمودهاي قران كريم آمده‌ است كه استفاده از نعمت هاي خداوند موجب شناخت بهتر آدمي از خود خدا شده و او را براي انجام وظيفه الهي ياري مي كند. نعمت هاي خداوند مثل نور مرز و اندازه ندارد و استفاده از آنها بع وضع و حالت و ظرفيت انسان بستگي دارد. مشكلات انسانها هميشه ناشي از ندانستن نيست بلكه در مواردي بسيار ناشي از غفلت است كه از جمله اين غفلتها در خصوص نعمتهاي الهي است كه باعث زوال آن نعمت مي شود. انسانها طبق طبيعت خود در پي اين هستند كه بيشترين بهره را از نعمت ااي الهي برده و نعمتها براي او دائمي باشد. وقتي انسانها راه‌هاي تداوم نعمت را بشناسد و از آن‌ها غافل نباشد دائماً در نعمت است و نعمتهايي كه به او داده مي شود از بين نرفته و به نعمت ديگري تبديل مي شود. در قران و روايات در رابطه با علل تداوم نعمت ها عوامل گوناگوني ذكر شده و همانطور كه نعمتها به انواع مختلف تقسيم مي شوند، راههاي تداوم نعمت نيز انواع مختلفي دارد كه در اين پژوهش به راههاي ايجابي و سلبس تداوم نعمت پرداخته شده است،كه خود اين دو قسم به راههاي ظاهري و راههاي باطني تقسيم شده اند، اما اينگونه نيست كه تنها يك راه به عنوان راه تداوگ نعمت مطرح شود بلكه گاهي با وجود فراهم آمدن چندين شرط كنار هم اين امر محقق مي گردد و اينگونه نيست كه تنها يك عامل را علت تداوم نعمت بدانيم.