پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

شبهه تحريف قرآن يكي از مسائل مهم علوم قرآني مي باشد؛ چرا كه با اثبات آن اعجاز و اعتبار قرآن خدشه دار مي گردد و از آنجا كه قرآن نخستين منبع دين شناسي مسلمان مي باشد با پذيرش تحريف قرآن حجيّت ظواهر قرآن از بين مي رود و همه علوم اسلامي كه بر پايه قرآن بنا شده متزلزل مي گردد.دانشمندان اسلام به پيروي از ائمه در برابر اين شبهه عكس العمل نشان داده و از حريم قرآن دفاع نموده اند و اين شبهه را مردود دانسته اند.در پژوهش حاضر به بررسي تطبيقي نظر آيت الله معرفت و آيت الله جوادي آملي در زمينه تحريف قرآن پرداخته مي شود.البته اين دو دانشمند شيعي و معاصر مي باشند كه معتقد به تحريف ناپذيري قرآن مي باشند. در بحث از عدم تحريف قرآن محورهاي گوناگوني از جمله تعريف تحريف، دلايل عدم تحريف قرآن و پاسخ به شبهات تحريف وجود دارد كه از منظر اين دو دانشمند بررسي مي گردد.اين مسأله پژوهشي به روش توصيفي و مقايسه اي است كه بعد از گردآوري نظرات اين دو دانشمند پيرامون مسأله تحريف ناپذيري به مقايسه آن ها پرداخته شده و شباهت ها و تفاوت هاي نظرات ايشان مشخص شده است. واين نتيجه حاصل شد كه با وجود اعتقاد دو دانشمند به تحريف ناپذيري قرآن اما در دلايل اقامه شده و پردازش به شبهات و نقد آن ها و پاسخ به اين شبهات تفاوت هايي وجود دارد كه باعث پربار شدن علوم قرآني مي گردد و مي توان براي پاسخ به مدعيان تحريف با مباني فكري مختلف، از آن ها استفاده مناسب نمود و در دفاع از حريم قرآن با ضميمه كردن تفاوت ها به شباهت ها متقن تر از حريم قرآن كريم دفاع نمود.