پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

دانش فقه در اسلام عهدهدار ترسيم وظايف فردي و اجتماعي انسان است. در اين دانش، حكومت اسلامي به گونه اي طراحي شده است كه در راس آن حاكم قرار مي گيرد. حاكم جامعه اسلامي در حوزههاي متعددي مسئوليت دارد كه يكي از آنها پيشگيري از مفاسد اجتماعي است. اگر يكي از افراد جامعه مرتكب خطايي شود كه آثار آن علاوه بر خودش، دامن گير افراد جامعه هم باشد و در مسير پيشرفت جامعه اختلال ايجاد كند، مفسد اجتماعي است و بايد به مقابله با او پرداخت. آنچه مسلم است پيشگيري از فساد اهميت بيشتري از مقابله با آن دارد و در صورت حصول آن آثار فساد دامن گير جامعه نخواهد شد. بدين ترتيب حاكم اسلامي موظف است قبل از ورود كارگزاران و مردم به اين مهلكه، تمهيداتي را براي پيشگيري از مفاسد اجتماعي آنان فراهم كند. البته در نهايت عده اي با تخطي از قوانين به فساد روي مي آوزند كه حاكم بايد با آنان برخورد و مقابله كند. آنچه در اين تحقيق مورد بررسي قرار گرفته است بررسي فقهي وظايف حاكم در دو مرحلهي پيشگيري از مفاسد اجتماعي و برخورد با آن است. با توجه به نقش مهم كارگزاران و تفاوت آنان با مردم در حوزه مقابله با فسادشان وظايف فقهي حاكم در دو حوزه كارگزاران و مردم مورد توجه قرار گرفته است