پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده معرفت خداي متعال، نخستين تكليف هر انساني است و اين معرفت، تنها با شناخت اسماء وصفات خداوند ميسر ميگردد؛ آن هم در صورتي كه برخاسته از دادههاي قرآني و آموزههاي روايات و ادعيه و به دور از هر گونه تأويل و انكاري باشد. قرآن كريم مهم ترين منبع اسماء الهي است و احاديث و ادعيه نيز هر كدام تعدادي از اسماء را به صورت اسم و صفت و شبه جمله دارا ميباشد كه مفصل ترين منبع در اين مورد، دعاي جوشن كبير است و سند آن از طريق امام سجاد (عليه السلام) به حضرت رسول (صلي الله عليه وآله و سلّم) ميرسد و در بلدالامين، مصباح كفعمي، زاد المعاد و مفاتيح الجنان نقل شده و حاوي هزارويك اسم از اسماء الهي است. يكي از اسماء و صفات وارده در اين دعاي عظيم الشأن واژهي ناصر ميباشد كه همراه با مشتقات و مترادفاتش فرازهاي متعددي از دعا را به خود اختصاص داده است. مسئله نصرتهاي الهي از مفاهيم ارزشمند و زيباي قرآن نيز هست كه اعتقاد به آن در نحوه نگرش انسان به جهان و تقويت ايمان او تأثير به سزايي دارد. از اين رو در تحقيق پيش رو تلاش شده است تا فرازهاي مربوط به نصرت الهي در دعاي جوشن كبير و آيات مربوط به آن در قرآن كريم مورد بررسي قرار گيرد و ميزان انطباق آنها مشخص شود. با توجه به بررسي صورت گرفته دريافتيم تقريبا تمام فرازهاي مربوط به نصرت الهي ريشهي قرآني داشته و با آيات قرآن كريم قابل تطبيق است. كه از اين ميزان تعدادي مستقيما با آيات قرآن تطبيق داشتند و تعدادي نيز به طور ضمني در آيات مطرح شده بودند و از ميان نسبتهاي چهارگانه منطقي (تساوي، تباين، عموم و خصوص مطلق و عموم و خصوص من وجه) نسبت ميان فرازها و آيات قرآن تساوي است. واژگان كليدي: اسماء، صفات، ناصر، قرآن، دعا، جوشن.