پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

با ورود اسلام به ايران مجد و ابهت چند هزار سالهي زرتشت در هم شكسته شد و بسياري از ايرانيان فوج، فوج و با ميل و رغبت دين اسلام را پذيرفتند. زماني كه دين جديد به مردمان سرزمين پارس عرضه شد در دوره خلفاي نخستين و حكومت اموي بود به طبع مردم به اسلام اهل سنت گرايش پيدا كردند. اما به تدريج با ورود علويان و اصحاب ائمه به ايران مذهب تشيع جايگزين مذهب تسنن گرديد. منطقه عراق عجم يك شاهراه مواصلاتي مهم بود كه جنوب و غرب را به مركز و شمال متصل ميكرد. لذا در مسير كاروانيان و همچنين راهزنان قرار داشت. به همين علت در دورهي سلطنت قاجار در اين منطقه شهري به نام سلطان آباد بنا گرديد كه هدف از بناي آن در ابتدا حفظ امنيت منطقه بود. علي رغم حضور اقوام مختلف در اين شهر از همان زمان تاسيس، صبغه شيعي به صورت كامل در آن نمايان شد و همزمان با افزايش شمار شيعيان شهر، آثار و نمادهاي شيعي نيز رو به فزوني نهاد. در اين پايان نامه به تفصيل به شناسايي علماي برجسته شيعه، امامزادهها، حوزههاي علميه و مساجد پرداخته شده است و همچنين از برپايي آئينهاي عبادي و ديني نظير برگزاري مراسم سوگواري، اعياد، تعزيه، پرده خواني، نمازجمعه، زيارت قبور كه به عنوان برجستهترين شعائر ديني مورد اهتمام در ميان شيعيان سلطان آباد، سخن گفته شده است.