پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

خداوند متعال به عنوان هستي بخش تمامي موجودات عالم امكان، مستجمع جميع صفات كماليه، از جمله دو صفت حكمت و عدل مي باشد. حكمت و عدل الهي در اصطلاح متكلمين داراي معاني خاصي مي باشد كه اعتقاد به هر كدام از اين دو صفت با معاني بيان شده مي تواند اثرات قابل توجه اي را در ابعاد مختلف زندگي انسان از جمله، شكل دهي و سوق به زندگي مومنانه كه به معناي؛ حيات همراه با تدين و دينداري است داشته باشد. بايد گفت، پذيرش يا رد اين دو اصل، از طرفي، نقش مهمى را در خداشناسى و جهان بيني ما در حوزه ي امور اعتقادي داراست و از سوى ديگر، مي تواند آثار تربيتى خاصى را در رفتارهاى آدمى در حوزه ي امور فردي به جا بگذارد. تحقيق حاضر جهت تبيين اين مساله با روش توصيفي و تحليلي و با استفاده از منابع معتبر كلامي، تفسيري و روايي به اين نتيجه دست يافته است كه، اعتقاد به حكمت الهي در دو شاخه ي معناييِ، نظري و عملي و اعتقاد به عدل الهي در سه شاخه ي تكويني، تشريعي و جزايي داراي آثار اعتقادي و تربيتي بسياري از جمله: خداشناسي، دوري از معاصي و پيمودن راه سعادت، پي بردن به حسن افعال الهي آرامش در سختي ها و صبر و بردباري بر آن، قبول نظام موجود به نظام احسن، شكرگزاري در عمل و رفتار، توجيه و تبيين مسئله شرور، خوف و رجا و... را در زندگي مومنانه دارا مي باشند.