تترس (سپر انساني) از منظر فقه اماميه و اهل سنت
چكيده
يكي از مباحثي كه در فقه مطرح شده بحث تترس است، يعني اگر دشمنان اسلام در حال جنگ عدهاي از اسراي مسلمان يا كساني كه خونشان محترم است را در جبهه، سپر خويش قرار دهند و خود در پشت اين جبهه مشغول پيشروي باشند؛ بهطوريكه اگر سپاه اسلام بخواهد، از خود دفاع كرده و يا به آنها حمله نموده و جلوي پيشروي آنها را بگيرد، چارهاي جز كشتن اين افراد ندارد.حكم فقهي اين مسئله از ديدگاه اماميه و اهل سنت چيست با توجه به مسائلي كه در عصر حاضر درباره گروه هاي تكفيري من جمله داعش وجود دارد پرداختن به اين موضوع ضروري مي نمايد.
پژوهش حاضر در پردازش به روش توصيفي و تحليلي و در جمع آوري مطالب به روش كتابخانه اي با استفاده از فيش برداري به اين مهم پرداخته است. و درآخر نتيجه گرفته شده كه فقه اماميه و اهل سنت مجوز انجام افعال ممنوعه و حرام را به سبب وجود توجيهات و مصالحي، داده است، مانند جائز شمردن قتل نفوس محترمه در حال جنگ با كفار، اگر كفار آنان را سپر خود سازند، كه اكثر فقهاي اسلام كشتن آنان را بنابر مصلحت و اضطرار و حفظ كيان اسلام، جايز دانسته اند ولي هدف كشتن و نابودي دشمن است، در اين صورت خونبهاي آنان از بيت المال پرداخت مي گردد و قاتل قصاص ندارد.
واژگان كليدي: تترّس، جهاد، دفاع، جنگ، فقه ، فقه اماميه و فقه اهل سنت ، مسلمان، كافر
- : سطح3
- : فقه و اصول
- : قم
- : قم
- : قم - قم - مرکز آموزش های غیر حضوری - سطح سه