پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

سخن و بيان از بالاترين نعمتهاي الهي به انسان است كه از بدو تولد تا به آخر عمر به آن نياز دارد خداوند هم به آن اهميت ويژه اي داشته و تعليم آن را خود به عهده گرفته است و قرآن كريم را قانون تكامل بخش براي انسان نازل نموده و در آن شريعت و راه خود را قرار داده تا با تمسك به آن و ولايت اهل بيت سلام الله عليهم اجمعين هدايت را تا ابد به مردم و هر عصر و زماني رهنمون شود. اين پايان نامه با تمسك به قرآن كريم به نوع سخن گفتن خود خدا با بندگان خودش در مواقع و جايگاه هاي گوناگون مي پردازد و در جستجوي مصاديق قول حسن و احسن و اثرات آن در روابط انسان ها بوده تا در زندگي به كار گرفته شود. لذا پس از بيان مفاهيم و كليات ابتدا مصاديق قول حسن را در قرآن كريم بيان مي كند مانند اين كه: با مردم اعم از مؤمن و كافر سخن نيك داشته ياشيد و اين كه منظور از «قول» منحصر در سخن نيست و شامل همه اعمال نسبت به همه افراد مناسب هر يك رفتاري درخور و شايسته آن مي باشد. سپس به قول احسن مانند اين كه در مجادلات و گفتگوهاي انتقادي به بهترين وجه مجادله داشته باشيد. يا دعوت الي الله همراه با عمل صالح و تسليم بودن در برابر اسلام داشته باشيد.كه اثر آن علاوه بر ايجاد رابطه عاطفي و مهربانانه انسان ها با يكديگر، احياء و نگه داري دين اسلام و سعادتمندي فرد و اجتماع مي باشد. اين تحقيق با روش كتابخانه اي و توصيفي با استفاده از كتب تفسيري، اخلاقي، پايان نامه ها، مقاله ها، سايت هاي مربوطه در صدد پژوهش خود مي باشد تا بتواند گوشه اي از نياز خود و جامعه را نسبت به اين امر مهم پاسخ دهد.