پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از دغدغه هاي مهم انسان سلامت رواني در كنار سلامت جسماني است.سلامت و بهداشت رواني عبارت است از بهرمندي فرد از وضعيت مطلوب جسماني،رواني،اجتماعي و معنوي به گونه اي كه براي او امكاني فراهم سازد تا بتواند به يك زندگي خلاق،رضايت بخش و سعاتمند دست يابد. ازآنجايي كه انسان در زندگي به علل مختلف دچار نگراني ها،اضطراب وفشار رواني و مي شود به اعتقاد روانشناسان يكي از راههايي كه ميتواند در بعد سلامت روان به فرد و جامعه در اين زمينه كمك نمايد دين و مذهب است. دعا و نيايش از مهمترين اين اقدامات است و روانشناسان بر اثربخشي دعا ازجهت الفاظ و محتوا بردرمان فشارهاي و مشكلات رواني تاكيد دارند واز دعا و ارتباط با خداوند به عنوان يك راه درمان براي بيماري هاي مختلف روحي و رواني تاكيد شده است. در اين نوشتار با جستجو در منابع كتابخانه اي و كتب گوناگون ضمن استناد علمي به چگونگي تأثير فعاليتهاي مذهبي در چارچوب ارتباطات چهارگانه انسان كه شامل ارتباط با خالق، ارتباط با خود ،ارتباط با ديگران و ارتباط با خلق مي باشد سلامت روان انسان با روش توصيف و تحليل مورد بررسي قرار گيرد. مولفه هايي از اين ارتباطات كه روانشناسان ويژگي هاي فرد با سلامت روان مورد نظر قرار داده اند كه از جمله آن مي توان به خداباوري،توكل، عزت نفس،رضايت از زندگي،رابطه با خانواده ،رعايت حقوق ديگران،حضور در طبيعت اشاره نموده و سپس با رجوع به صحيفه سجاديه يكي ارزنده تـرين آثار اسلامي در زمينه دعا و مناجات، اين مولفه ها كه در آن امام در دعاهاي مختلف به آنها اشاره نموده است و به نيايشگر مي آموزد كه در حال خواندن و با توجه و تمركز بر دعا چگونه ميتواند به سلامت روانش كمك كند،مورد بررسي و تحليل قرار خواهد گرفت. بنابراين در اين نوشته با توجه به نيايش و دعا چگونگي استفاده از اين ابزار در هنگامه بيماري و بحران هاي گوناگون كه پيش روي انسان قرار مي گيرد در ايجاد مثبت نگري و خوشبيني، معنا و هدفداري در زندگي اميدواري و انگيزش، توانمندي فردي، احساس تسلط داشتن، الگوي پذيرش و تحمل رنج و نيز سازگاري با استرسها و مشكلات را معرفي مي نمايد.