پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امر به معروف و نهي از منكر از احكام عملي مسلمانان و در فرهنگ تشيع، از فروع دين اسلام است. امر به معروف يعني دستور دادن يا توصيه كردن از سوي فرد مسلمان به ديگران براي انجام آنچه ازنظر عقل يا شرع اسلام، خوب در نظر گرفته ميشود و نهي از منكر يعني دستور دادن يا توصيه كردن از سوي فرد مسلمان به ديگران براي تركِ آنچه از نظر عقل يا شرع مقدس اسلام ، بد و ناصواب است. اهميت و لزوم اهتمام همه مسلمانان به اين دو واجب به خوبي از قرآن كريم استفاده ميشود. در اين باره ميتوان به آيات قرآني فراواني از جمله آيه 114 سورهي آل عمران يا آيه 71 سوره توبه استناد كرد. با توجه به اهميت موضوع، اين پژوهش به روش توصيفي، با استناد به آيات قرآن و روايات امامان معصوم(عليهم السلام) انجام شده، و مهمترين پيامدهاي فردي از جمله: وارونه شدن شخصيت فرد، دوري از حيات طيبه، شركت در گناه، عدم استجابت دعا، تضعيف ايمان، و پيامدهاي خانوادگي از جمله: تربيت ناسالم فرزندان، بي عدالتي نسبت به فرزندان، آسيب ديدن استحكام بنيان خانواده، بي مسئوليتي اعضاي خانواده نسبت به يكديگر، و همچنين پيامدهاي اجتماعي ترك امر به معروف و نهي از منكر از جمله: دوري از رحمت الهي، عذاب فراگير، سلب نعمت و بركات الهي، تسلط اشرار و دخالت و سلطه بيگانگان و شيوع فساد را، مطرح كرده و مورد بررسي قرار ميدهد.