پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده لازمه¬ي رسيدن به كمال مطلوب الهي و سعادت دنيا و آخرت و رهايي از خسران، بر¬پايي جامعه¬¬ي ايماني است. جامعه¬ي ايماني مانند هر جامعه¬ي ديگر، براي تحقّق خويش نيازمند مباني خاصّي مي¬باشد كه اصلي ترين اين مباني در سوره¬ي عصر، مورد اشاره قرار¬گرفته است. لذا اين تحقيق با هدف تبيين اين مباني و ارائه¬ي الگو¬ي مناسب از چنين جامعه¬اي به روش توصيفي-تحليلي و به صورت فيش¬برداري- كتابخانه¬اي در سه فصل تدوين گرديد و روشن نمود كه بر اساس سوره¬ي عصر، تشكيل جامعه¬ي ايماني، مشروط به تحقّق چهار مبناي كليدي و اساسي است كه ايمان و عمل صالح مباني فردي؛ و تواصي به حق و تواصي به صبر، مباني اجتماعي هستند؛ البته با توجّه به اطلاق ايمان، شرط تحقّق اوّلين مبنا، ايمان آوردن افراد جامعه به مجموع متعلّقات ايمان اعم از توحيد، نبوّت، امامت و معاد مي¬باشد. پس از تحقّق اين مبنا، باتوجّه به اينكه عمل صالح هر كار شايسته و نيكِ مطابق با عدل و انصاف است؛ لازم است افراد جامعه به انجام اعمال صالح، اهتمام ورزند. افزون بر تحقّق مباني فردي، تحقّق مباني اجتماعي نيز لازم وضروري است؛ يعني افراد جامعه بايد يكديگر را به تبعيّت از حق و ولايت پذيري و توجّه به معاد و توصيه متقابل به صبر بر مصيبت و طاعت الهي و صبر از معصيت فراخوانند؛ در سايه¬ي شكل¬گيري اين مباني، جامعه به يك جامعه¬ي ايماني تبديل مي¬شود كه از هرگونه آسيب و انحراف و انحطاطي دور بوده و در همه¬ي ابعاد و زمينه¬ها به پيشرفت و تعالي نائل مي-گردد.چنين جامعه¬اي طعم سعادت حقيقي دنيا و آخرت را با رهايي از خسران در دنيا و آخرت به افراد جامعه خواهد¬چشاند.