پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

بحث معجزه درالهيات اسلامي ازجايگاه خاصي برخورداراست كه اديان الهي ديگرفاقدان هستنند.معجزات پيامبران پيشين اختصاص به زمان خودداشتندوبافوت پيغمبر،دين اونيزفاقدمعجزه مي شود.اماايين مقدس اسلام علاوه برمعجزات عصري،داراي دومعجزه جاودانه است كه اعتباران مختص به عصرحضورپيامبر(صلي الله عليه واله وسلم)نيست،بلكه اعجازبودن ان درهرعصروزماني اي محقق است كه عبارتنداز:قران ومباهله ،كه دليل متقن برحقانيت ايين مقدس اسلام به شمارمي ايند.روشن است جرح به اصل اعجازوارزش معرفتي ان موجب ازدست رفتن دودليل مستقل وانحصاري حقانيت اسلام خواهدشد. ازانجاكه درمتون ديني وغيرديني به صورت فراوان به مساله معجزه پرداخته شده است امانوع نگرش به اين پديده يكسان نيست عده اي تحت تاثيرجهان گري مادي ،اين گونه روايات رااساسا مجعول مي پندارندوتاكيدمي ورزندكه ادمي به مقتضاي خردورزي خودنبايدتسليم داستان سراهايي ازاينگونه شود.ومعتقدندهرگونه اثري اگراستدلال انتزاعي مربوط به كميت عددونيزاستدلال تجربي مربوط به علت ومعلول راشامل نشودان را بايدتسليم شعله هاي اتش نمودچون چيزي جزسفسطه وپندارنيست ،ازديگرسو،تعدادقابل توجهي ازپيروان اديان توحيدي معجزه رادليل عقلي براثبات مهمترين اموزه هاي ديني ،وحي ،نبوت وحتي وجودخداوندمي دانندوان راحالتي بين غيب وشهودتلقي مي كنندكه ازارتباط عميق ومعنوي معجزه گرباعالم غيب خبرمي دهد. بنابراين پاسخگويي به شبهات فلاسفه مغرب زمين كه برخي ازانها قايل به اين مساله مي باشندكه معجزه ناقض قوانين طبيعت واصل عليت است وامري خردگريزوخودستيزميباشدوارزش معرفتي ان رادرسطح روان شناختي واقناعي تنزل داده اند،ضروري مي نمايدتابنيان الهيات ودين ازگزندهرگونه تناقضات وتحريفات دورنگه داشته شود.