پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

نيت واژه‌اي است كه با توجه به مفاهيم قرآني، بارها در فرهنگ اسلامي بكار رفته‌است. اين واژه به معناي قصد انجام عمل، امر قلبي و باطني است. نيت علاوه بر اينكه ذات انسان را شكل مي‌دهد در سرنوشت دنيوي و اخروي انسان تاثير گذار مي‌باشد. اساس پيشرفت و رمز تداوم حيات انسان در جهت خير و شر در دنيا و آخرت، در نيات او نهفته است. از آنجا كه جهت‌دهي نيت به سوي شر با بي‌توجهي و غفلت به پيامدها و آثار آن در اعمال موجبات شقاوت در دنيا و آخرت را سبب مي شود محقق «تاثير دنيوي و اخروي نيت خير وشر» را از منظر آيات و روايات مورد پژوهش قرار داده‌است. با توجه به اينكه مبحث تاثير نيت بيشتر در مباحث فلسفه اخلاق مورد بررسي قرار گرفته است وآثارتفسيري در خور توجهي موجود نيست پرداختن به اين رويكرد از بحث نيت لازم و ضروري مي‌نمايد. به نظر مي‌رسد نيت جايگاه والايي در قبولي و ردّ افعال انسان دارد. افعالي كه با نيت كسب رضايت خدا، ابتغاء وجه الله و ارتقاء كمال براي رسيدن به سعادت دنيا و آخرت است بايد با دوري از نيات شر كه موجب همنشيني با شيطان و عذاب دردناك و عدم رشد عمل مي‌شود انجام گيرد.آگاهي از آثار دنيوي نيت خير انسان را به راه‌هاي امن و نزول بركات الهي و تشويق عمل خير و...هدايت كرده و دوري از نيت شر همنشيني با شيطان و عدم رشد عمل و عذاب دردناك را به دنبال دارد. آثار اخروي نيت خير نيز موجبات فوز و رستگاري، پاداش اخروي و ملكوتي شدن روح خواهد گشت. همچنين عمل به شر تا هنگامي كه نيت سوء ، به عمل درنيامده انسان مستحق جزا و عقوبت نمي‌گردد هرچند كه آثار وضعي نيت شر پابرجا مي‌ماند. بنابراين عملي كه از انسان سر مي‌زند، از نظر اسلام از بين رفتني نيست و چون در دنيا و آخرت آثاري را بر صاحب عمل مترتب مي‌كند، چنانچه مسبوق به نيت خير و شر باشد بازخورد تاثير آن نيت در دنيا و آخرت به صورت سعادت و شقاوت مي‌باشد