پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ظهور مفاهيم و مباني شريعت اسلام در ميان قبايل متفرق عرب جاهلي، ظرف مدت كوتاهي از آنان امتي متحد و متمدن ساخت كه به تمدن‌هاي عظيم آن دوران پهلو مي‌زد. اين امر، محصول در هم تنيدگي روشي مبتني بر اصل تدريج و ترتيب با محتوايي عميق و جامع در مصحف شريف مي باشد. امر به معروف و نهي از منكر از جمله عناصري بود كه در اثر اين تركيب و به منظور ضمانت اجراي احكام و بقاء آيين اسلام در ميان معاصرين نزول نهادينه گشت. تتبع در سير تنزيلي آيات مرتبط با موضوع مورد پژوهش روشن مي سازد كه سوره هاي مكي با ايجاد زمينه هاي لازم، جامعۀ ايماني مدني را مهياي پذيرش و اجراي فرهنگ امر به معروف و نهي از منكر در سطح اجتماع مي نمايند. از جملۀ اين زير ساخت ها، ترغيب مخاطبين به انفاق، رسيدگي به امور ايتام، توصيۀ يكديگر به شكيبايي و حركت در مسير حق و ارزش دانستن مسئوليت پذيري در قبال سرنوشت هم نوعان و نيز توبيخ هر گونه عملكرد مخالف با آموزه هاي مذكور و ضدارزش شمردن منفعل بودن در برابر سرانجام آن ها مي باشد. اينك نوبت به سوره هاي مدني مي رسد كه پس از اعلان عمومي وجوب امر به معروف و نهي از منكر بر مؤمنين به گسترش و بسط اين فرهنگ در جامعۀ ايماني و محافظت از آن بپردازند. بنابراين جهت دست يافتن به اين مهم، برحذر داشتن مؤمنان از موانع موجود در مسير نهادينه سازي، تبيين مشكلات و تشريح راه كارهاي فائق آمدن بر آن ها نظير آغاز نظارت اجتماعي از جامعۀ كوچك خانواده را در دستور كار قرار مي دهند.