پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

پاسخگويي به مسائل نوظهور و مستحدثه متناسب با مقتضيات زمان و مكان از ويژگي هاي يك نظام كامل و دقيق است. اقدامات زيبايي يكي از رايج ترين اعمال است كه در جامعه امروز مخصوصا بين جوانان شيوع پيدا كرده است، به همين دليل بررسي حكم شرعي آن لازم و ضروري است. حكم فقهي جراحي زيبايي از نگاه فقهاي اماميه از دو منظر عنوان اولي و عنوان ثانوي قابل بررسي است. در حكم اولي اكثر فقهاي اماميه قائل به اباحه هستند و عده‌اي هم قائل به حرمت مي‌باشند. از ادله قائلين به اباحه مي‌توان به اصالة الاباحه و قاعدة سلطه اشاره نمود. قائلين به حرمت حكم اولية جراحي زيبايي به دلايل حفظ نفس از ضرر و اضرار» تغيير خلقت خدا و مالك حقيقي بودن خداء تمسكك نموده‌اند. غرض عقلايي، اضطرار، ضرورت، عسر و حرج، اهم و مهم و مصلحت از عناوين ثانويه‌اي هستند كه جواز جراحي زيبايي را ثابت مي‌كنند. در برخي موارد گر چه حكم اوليه جراحي زيبايي اباحه است اما فقها بر اساس عناوين ثانويه حكم به حرمت نموده‌اند. از اين عناوين ثانويه مي‌توان به لمس و نظر حرام، تدليس، غرور، اسراف و ضرر اشاره نمود. فقهاي اهل سنت كه با تفكيك ميان جراحي ترميمي و جراحي زيبايي، مورد اخير را با استناد به آيات قرآن و روايات و به واسطه تغيير در خلقت الهي، وملازمات حرام، جايز نمي شمارند.