پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده اين تحقيق با عنوان «بررسي تطبيقي انديشه مهدويت از ديدگاه زيديه و اسماعيليه» به روش كتابخانه اي تدوين شده است. اعتقاد به مهدويت، يعني اعتقاد به ظهور شخصي با نام يا عنوان مهدي كه زمين را آن گاه كه سراسر ظلم و جور شد، پر از عدل و داد مي كند، در اسلام از جايگاه ويژه اي برخوردار است. اما اين انديشه در بين اين مذهب متفاوت بوده است. زيرا گر چه اين انديشه ريشه در دين دارد، اما فرقه¬هايي براي رسيدن به مقاصد خود از آن به صورت يك تفكر سياسي بهره مي¬ برند. بنابراين بررسي اين مسأله ضروري به نظر مي رسد. اسماعيليه و زيديه از جمله اين فرقه ها مي باشند. اين دو فرقه هر دو از فرق شيعي محسوب مي شوند و بحث امامت و مهدويت، از مباحث مشترك ميان اين دو فرقه است. اين دو فرقه، مشتركات زيادي در اين موضوع با يكديگر دارند مانند؛ اعتقاد به امامت حضرت علي (عليه السلام)، وجوب امامت، عدالت گستري حضرت مهدي (عليه السلام) و نجات بخشي ايشان و اين كه آخرين سلسله از ائمه دوازده گانه را نمي پذيرند. از سويي؛ اختلافاتي هم در ميان آن دو فرقه وجود دارد. مثل مسئله به دنيا آمدن يا نيامدن حضرت مهدي يا نص بر امامت، جواز خلافت مفضول با وجود افضل، منتقل شدن امامت از برادر به برادر و غايب بودن يا نبودن ايشان. اين نوشتار در صدد است كه به اين مسائل بپردازد. واژگان كليدي: اسماعيليه، زيديه، مهدويت