پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

هدف خداوند متعال از خلقت انسان، رسيدن به هدايت است و براي رسيدن به اين مهم، پيامبراني را فرستاده كه انسان‌ها را از عواقب اعمال ناشايست خويش بيم دهند و به انجام اعمال صالح هدايت كنند. لكن در آيات و روايات براي تربيت انسان دو راهكار معرفي شده است: انذار و تبشير كه نقش مهمي در تربيت اخلاق فردي و اجتماعي انسان دارد و از آن‌جا كه انذار و تبشير يك روش تربيتي همگاني است كه همه‌ي افراد مي‌توانند يكديگر را انذار و تبشير كنند، تا هم خود و هم جامعه را از خطر سقوط و انحراف نجات دهند؛ از اين رو اين تحقيق با درك اهمّيّت اين مساله، نقش انذار و تبشير در تربيت اخلاقي انسان از ديدگاه آيات و روايات پرداخته است. طبق مطالعات انجام شده نقش انذار و تبشير در اصلاح رابطه انسان با خدا عبارت است از: شرك نورزيدن به خدا، شكر نعمت الهي، صبر بر سختي‌ها و ... و در ارتباط با اصلاح رابطه انسان با خود شامل: تعادل بين خوف و رجا، تزكيه نفس، صدق، و... و اصلاح رابطه انسان با محيط زيست هم شامل: حفظ و بهداشت محيط زيست، آب و هوا و خاك حاصل‌خيز و... كه هر كدام از اين رابطه‌ها مصاديق زيادي دارد كه در اصلاح تربيت اخلاق فردي نقش كليدي را دارند. هم‌چنين نقش انذار و تبشير در تربيت اخلاق خانوادگي عبارت است از: بين زوجين كه شامل محبّت به يكديگر، مشورت كردن و... و در بين فرزندان و والدين كه شامل: مهرورزي به فرزندان، عدالت ورزي نسبت به فرزندان و...است و در تربيت اخلاق سازماني عبارت است از حفظ اموال عمومي و تصرف نكردن در آن‌ها، عدالت و خوش رفتاري در سازمان و در تربيت اخلاق شهروندي كه عبار است از: ياري رساندن به ديگران، امر به معروف و نهي از منكر و... كه هر كدام مصاديقي دارد كه در تربيت اخلاق اجتماعي انسان تاثيرات زيادي دارد.