پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده انسان از يك‌ سو فطرتاً طالب خوشبختي و سعادت بوده و از سوي ديگر موجودي است انتخاب گر، و انتخاب نوع خط مشي انسان براي رسيدن به سعادت يا شقاوت بستگي به نوع نگرش او نسبت به جهان و معناي زندگي، باورها و شناخت هاي او و احساسات مثبت يا منفي مربوط به آن دارد، به نحوي كه هر نگرش، سبب موضع‌گيري مبتني بر ارزيابي ذهني و عاطفي فرد نسبت به موضوع آن و ايجاد آمادگي رفتاري و التزام عملي و تصديق قلبي مي‌شود. و از آنجا كه قرآن كريم، بهترين ميزان براي شناخت نگرش هاي مثبت و منفي مي باشد، با مراجعه به قرآن كريم مي توان گفت كه در مسئله سعادتمندي انسان، دو نوع نگرش توحيدي و نفساني پيش روي انسان است، سعادت به معني خوشبختي، بقاء بر خير و رسيـدن به خواسته ها در قرآن كريم مصداق اكملش بهشت و رضوان الهي است كه با عنوان «فوز عظيم» از آن ياد شده است. رسيدن به اين مقام عظيم تنها با نگرش توحيدي ميسر مي شود، زيرا شكل گيري شخصيت انسان موحد در نگرش توحيدي به نحوي است كه تمام باورها و عقايد و انگيزه ها و حب و بغض هايش، حول محور توحيد و ولايت الله مي باشد و در اين مسير با راههايي كه خداي خالق انسان براي سعادت بشر معرفي نموده است: ايمان و عمل صالح، تقوا، تزكيه و تهذيب نفس و توبه به قرب الهي و سعادت ابدي نائل مي شود. و در مقابل شكل گيري شخصيت انسان نفس محور در نگرش نفساني صرفا با نگاه لذت جوي مكاتب بشري و عقايد منحرف از مسير توحيد مانند شرك و كفر و نفاق است كه با پيروي از شيطان و هواهاي نفساني، انسان را تحت ولايت طاغوت قرار مي دهد. انسان نفس محور با اين نگرش، در ظلمت دوري از خداي رحمان با عصيان و تمرد از احكام الهي به هلاكت و بدبختي و شقاوت ابدي مي رسد. همچنين با بررسي الگوهاي سعادتمند و شقاوتمند در قرآن كريم، عاقبت انتخاب نگرش توحيدي و نفساني پيش روي انسان قرار مي گيرد كه با تأسي به آن ها حول محور خداي رحمان قرار گيرد يا نفس و شيطان. كليد واژه: نگرش، نگرش توحيدي و نفساني، سعادت و شقاوت.